Nasir (ər. ناصر - nāṣir) sözü ərəb mənşəli olub, kökünə görə "kömək edən", "yardımçı", "qoruyan", "dəstəkləyən" mənalarını ifadə edir. Lakin zaman keçdikcə, ədəbiyyatda bu söz daha spesifik məna kəsb edərək, əsasən "nəsr əsərləri yazan şəxs", "nəsr müəllifi", "ədib" kimi qəbul olunmuşdur. Beləliklə, "nasir" sözünün müasir Azərbaycan dilindəki əsas mənası nəsr janrında əsərlər yaradan, nəsr ədəbiyyatına töhfələr verən yazıçı deməkdir.
Ədəbiyyatşünaslıqda "nasir" termini geniş mənada bütün nəsr janrlarında (povest, hekayə, roman, novella, esse və s.) əsər yaradan müəllifləri əhatə edir. Dar mənada isə "nasir" termini bəzən daha monumental, həcmli və mürəkkəb süjet xəttinə malik roman və ya povest müəllifləri üçün işlədilir. Lakin bu istifadə üslubi bir fərqdir, terminin əsas mənasını dəyişmir.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- XX əsr Azərbaycan nəsrinin görkəmli nasirlərindən biri də M.İbrahimov olmuşdur.
- Gənc nasir yeni romanı üzərində çalışır.
- Bu nasirin əsərlərini oxumağı məsləhət görərdim.
- Tanınmış nasirlərin əsərləri tərcümə olunaraq oxuculara təqdim edilir.
Göründüyü kimi, "nasir" sözü həm konkret bir şəxsi, həm də ümumi bir qrupu (nəsr yazan yazıçıları) ifadə etmək üçün işlədilə bilər. Sözün kontekstə bağlı olaraq mənasında kiçik dəyişikliklər müşahidə olunsa da, əsas məna – nəsr janrında yazan ədib – dəyişməz qalır.