Nəşat (ər. نشاط - nəşāṭ) sözü Azərbaycan dilində əsasən “sevinc”, “şadlıq”, “kef” mənalarında işlənir. Lüğətlərdə verilən qısa izah bu zəngin mənanı tam əhatə etmir. Əslində, “nəşat” sadəcə müvəqqəti bir duyğu deyil, həm də canlılıq, həvəs, enerji və fəallıq kimi daha geniş mənaları özündə ehtiva edir. Bu, ruhi və fiziki hər iki sahəni əhatə edə bilər. Məsələn, bir insanın fiziki cəhətdən sağlam, enerjili və fəal olması da “nəşatlı” olaraq təsvir edilə bilər.
Klassik ədəbiyyatımızda “nəşat” sözü tez-tez şeirlərdə və nəsrlərdə sevinc və şadlıq hisslərini ifadə etmək üçün istifadə olunmuşdur. Verilən misal da bunu təsdiq edir: “Mey sonulduqca doğar zövq, nəşat; Ölülər içsə bulur tazə həyat.” Bu beytdə nəşat, mey içməkdən doğan zövq və həyat sevinci kimi təqdim olunur. Lakin bu, sözün mənasının yalnız bir tərəfini göstərir. Nəşat, eyni zamanda, həyat enerjisi, canlanma, həyata olan maraq və həvəs hissi ilə də bağlıdır.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, ərəb mənşəli “نشاط” (nəşāṭ) felindən törədiyini görərik. Bu fel “fəal olmaq”, “canlı olmaq”, “hərəkət etmək”, “enerjili olmaq” kimi mənaları ifadə edir. Ona görə də, “nəşat” sözü sadəcə “sevinc”lə məhdudlaşdırılmamalı, daha geniş mənada “canlılıq”, “həvəs”, “fəallıq”, “enerji” və “şadlıq” kimi mənaları da özündə ehtiva edən bir anlayış kimi qəbul edilməlidir.
Müasir Azərbaycan dilində də “nəşat” sözü həm klassik mənalarında, həm də daha geniş mənalarda işlədilə bilər. Məsələn: "O, nəşatlı və enerjili bir insandır." və ya "Bayram şənliyi hamıda böyük nəşat doğurdu." cümlələrində olduğu kimi.