Notarius sözü latın dilindən (notarius) gəlməkdədir və əslində "mirzə", "katib" mənasını verir. Tarixən notariuslar əhəmiyyətli sənədləri yazan və saxlayan, hökumət və ya yüksək vəzifəli şəxslər üçün işləyən yazıçı-katiblər idilər. Lakin zaman keçdikcə bu terminin mənası daralmış və spesifik hüquqi bir peşəni təsvir etməyə başlamışdır.
Müasir Azərbaycan hüquq sistemində notarius, müxtəlif sənədlərin və hüquqi aktların təsdiq edilməsi, onların qanuniliyinin təmin edilməsi, tərəflərin hüquqlarının qorunması kimi vacib funksiyaları yerinə yetirən rəsmi və səlahiyyətli bir dövlət vəzifəsidir. Onlar vəsiyyətnamələr, güvənnamələr, müqavilələr və digər sənədlərin hazırlanması, təsdiqi və qeydiyyatı ilə məşğul olurlar. Notariuslar həmçinin tərəflərin razılığı halında mübahisələrin sülh yolu ilə həll olunmasına kömək edə bilərlər.
Notariusun vəzifələrinə sənədlərin qanunauyğunluğunun yoxlanılması, tərəflərin hüquqi və ictimai vəziyyətlərinin öyrənilməsi, əməliyyatın qanunlara uyğun olmasının təmin edilməsi də daxildir. Onlar həm fiziki, həm də hüquqi şəxslərə hüquqi xidmət göstərir və hüquqi cəhətdən sağlam sənədlərin hazırlanması üzrə mütəxəssislərdir. Notariusun hərəkətləri qanunla qorunur və onun imzası sənədlərə xüsusi hüquqi qüvvə verir.
Beləliklə, "notarius" sözü özünün tarixi köklərindən (mirzə, katib) fərqli olaraq, indiki dövrdə yüksək səviyyəli hüquqi bilik və məsuliyyət tələb edən bir peşəni, dövlət vəzifəsini ifadə edir. Müxtəlif hüquqi sənədlərdə "notarius tərəfindən təsdiq edilmişdir", "notarius aktı", "notarius qeydiyyatından keçmişdir" kimi ifadələrlə rast gəlmək olar.