Nüsxə (ər. نُسخَ - nusxa) sözü ərəb dilindən keçmişdir və əsas mənası "yazılı bir şeydən çıxarılan surət" deməkdir. Lüğətlərdəki qısa izahı "yazılı bir şeydən çıxarılan surətlərdən hər biri (əlyazmasının, yaxud çap olunmuş əsərin ayrıca surəti)" olsa da, bu anlayış daha geniş və çoxqatlıdır.
Nüsxə termini yalnız yazılı mətnlər üçün deyil, həmçinin digər əşyaların, o cümlədən əsərlərin, əşyaların və sənət əsərlərinin surətləri üçün də işlədilə bilər. Məsələn, bir rəsmin nüsxəsi, bir heykəlin nüsxəsi və ya bir memarlıq əsərinin nüsxəsi haqqında danışmaq mümkündür. Bu halda, nüsxə orijinalın dəqiq və ya təqribən dəqiq surətini ifadə edir. Nüsxənin orijinala nə dərəcədə oxşar olması onun keyfiyyətini müəyyənləşdirir. Bəzən "tam nüsxə" ifadəsi də işlədilir ki, bu da orijinalla mümkün qədər eyni olan surəti bildirir.
Nüsxə sözü müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalar daşıya bilər. Məsələn, "kitabın nüsxəsi" deyəndə müəyyən bir kitabın fərdi surətini nəzərdə tuturuq. "Əlyazmanın nüsxəsi" deyəndə isə əlyazmanın əl ilə köçürülmüş surətini, "rəsmin nüsxəsi" deyəndə isə rəsmin surətini nəzərdə tuturuq. Elmi əsərlərin nüsxələri haqqında danışarkən, elmi nəticələrin təkrarlanması və doğrulanmasını nəzərdə tuta bilərik.
Bundan əlavə, "nüsxə" sözü daha geniş mənada, bir şeyin təkrarı, oxşarı mənasında da işlənə bilər. Məsələn, "o, özünün nüsxəsini yetişdirmişdi" deyimi, kiməsə oxşar bir insanın yetişməsindən bəhs edir. Bu istifadədə orijinalla tamamilə eynilik məqsəd deyil, bənzərlik və davamiyyət nəzərdə tutulur. Beləliklə, "nüsxə" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir, lakin əsasında həmişə bir şeyin surəti, təkrarı və ya oxşarı anlayışı durur.