Oxunuş sözü Azərbaycan dilində çoxmənalı bir leksik vahiddir. Əsasən iki əsas mənası vardır:
1. Oxuma işi, oxuma hərəkəti: Bu mənada "oxunuş" sözü bir mətni, əsəri, şeri və s. səsləndirmə prosesini, bu prosesin həyata keçirilmə üsulunu və keyfiyyətini ifadə edir. Mətni səsləndirən şəxsin səs tembri, intonasiyası, vurğu, ritm və pauza istifadəsini əhatə edir. Məsələn: "Şairin şeirin oxunuşu dinləyiciləri heyran etdi." bu cümlədə "oxunuş" sözü şeirin səsləndirilmə üslubunu, şeirin ifadə oluna biləcəyi bütün fonetik xüsusiyyətləri ifadə edir. Başqa bir nümunə: "Kitabın oxunuşu çox maraqlı idi." burada "oxunuş" sözü kitabın oxunma prosesini, bu prosesin maraqlı olmasını ifadə edir. Həmçinin, oxunma sürəti, ifadəliliyi və s. oxunuşun tərkib hissələrinə aiddir.
2. Oxunma nəticəsi, oxunmuş mətnin təqdimatı: Bu mənada "oxunuş" sözü oxunmuş bir mətndən, məsələn, fərmandan, qərardan, əmr və ya qanun mətnindən alınan informasiyanın, əmrin, bildirişin və ya qərarın təqdimatını, elanını bildirir. Mətndə qeyd olunan nümunədəki "Hamı ehtiramla fərmanın oxunuşunu dinlədi..." cümləsi bu mənaya uyğun gəlir. Burada "oxunuş" fərmanın səsləndirilməsini, onun ictimaiyyətə təqdim olunmasını bildirir, sadəcə oxuma hərəkətini deyil. Başqa bir nümunə: "Qanunun oxunuşu parlamentdə keçirildi". bu cümlədə də oxunuş qanunun rəsmi təqdimatını, elanını bildirir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "oxunuş" sözü həm də müəyyən mətnin oxunma üsuluna və ya təfsirinə işarə edə bilər. Məsələn, bir ədəbi əsərin müxtəlif oxunuşları ola bilər, hər bir oxunuş müəllifin fikrini fərqli formada əks etdirə bilər. Bu mənada "oxunuş" sözü "təfsir", "şərh" sözləri ilə sinonim kimi işlənə bilər.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "oxu-" fel kökündən və "-uş" isim əlavəsindən əmələ gəlmişdir. "-uş" əlavəsi proses, nəticə, vəziyyət mənası verir.