Orkestrləmə (Orkestrləmək felindən törəmiş isim): Orkestrləmə, musiqidə bir neçə səs alətinin birgə səsləndirilməsinin qurulması və təşkili prosesini ifadə edir. Bu, sadəcə alətlərin bir yerdə çalınması deyil, həm də hər bir alətin və ya alət qrupunun musiqi əsərinin ümumi toxumasına verdiyi töhfənin diqqətlə planlaşdırılması və uyğunlaşdırılmasını əhatə edir. Orkestrda harmoniya, melodiya, ritm və dinamikaların balanslı şəkildə birləşdirilməsi orkestrləmənin əsas məqsədidir.
Orkestrləmənin nəticəsi, kompozitorun istədiyi musiqi effektinə nail olmaq üçün müxtəlif alətlərin timbr, diapazon və texnikalarından istifadə etməsini əhatə edir. Məsələn, bir kompozitor dramatik bir effekt yaratmaq üçün simli alətlərin səsini gücləndirə bilər, ya da incə bir melodiya üçün nəfəsli alətləri seçə bilər. Orkestrləmə, əsərin ümumi rəngini, əhval-ruhiyyəsini və ifadəliliyinə təsir göstərən əsas amillərdəndir. Müxtəlif orkestrləmə üsullarından istifadə olunması əsərin emosional təsirini dəyişə bilər, tamaşaçılar üzərində müxtəlif təsirlər yarada bilər.
Orkestrləmə, musiqi tarixində inkişaf etmiş mürəkkəb və incə bir sənətdir. Müxtəlif dövrlərin kompozitorları özünəməxsus orkestrləmə üsullarını inkişaf etdirmişlər. Barok dövründən romantizm dövrünə, və müasir musiqiyə qədər, orke-strləmə texnikaları və yanaşmaları əhəmiyyətli dərəcədə dəyişib. Müasir orkestrləmədə isə elektron alətlərin istifadəsi də geniş yayılıb.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
1. Bu simfoniyanın orkestrləməsi həqiqətən əsərə gözəllik qatır.
2. Kompozitor əsərin orkestrləməsində çox yaradıcı yanaşma tətbiq edib.
3. Orkestrləmənin mürəkkəbliyi əsərin ifasının çətinliyini artırır.
4. Orkestrləmə əsərin ümumi tonal və emosional xarakterini müəyyənləşdirir.
5. Müasir musiqidə orkestrləmə texnikaları daha da genişlənib və müxtəlifdir.