Otsuz sifəti, əsasən, bitki örtüyünün olmaması və ya azlığı ilə səciyyələnən əraziləri təsvir etmək üçün işlədilir. Lüğətlərdə verilən "ot bitməyən, ot olmayan; çılpaq" tərifi əsas mənanı əks etdirir, lakin daha geniş izah tələb edir. "Otsuz" sözü, yalnız "ot"un olmamasını deyil, həmçinin torpağın çılpaq, bitki örtüyündən məhrum olduğunu, bəzən isə sərt və quru olduğunu ifadə edir. Bu, torpağın tərkibindən və iqlim şəraitindən asılı olaraq müxtəlif səbəblərdən qaynaqlana bilər: quraqlıq, şoranlıq, aşınma, insan fəaliyyəti nəticəsində meşələrin qırılması və s.
Etimoloji baxımdan "otsuz" sözü "ot" kökünə "-suz" məhəbbətsiz şəkilçisinin artırılması ilə əmələ gəlib. "-suz" şəkilçisi "olmama", "məhrum olma" mənasını bildirir. Yəni, "otsuz" "otdan məhrum", "otsuz olan" deməkdir. Bu mənada, "otsuz" sözü sinonimləri ilə əvəz edilərkən kontekstdən asılı olaraq "çılpaq", "səhra", "quraq", "quru", "yalnız" kimi sözlər istifadə oluna bilər, lakin hər birinin özünəməxsus nüansları vardır. Məsələn, "çılpaq" daha çox torpağın bitki örtüyünün olmamasına, "səhra" isə geniş miqyaslı otsuz əraziyə işarə edir.
Cümlə içərisində "otsuz" sözünün necə işləndiyi nümunələrə baxaq:
- "Otsuz düzənlikdə günəş şüaları amansızca yerdə əks olunurdu."
- "Quraqlıq nəticəsində əvvəllər yaşıl olan ərazi otsuz bir səhraya çevrilmişdi."
- "Otsuz dağ yamaclarında yalnız bəzi sərt bitkilər yaşaya bilirdi."
- "Traktorun keçdiyi yer otsuz qalmışdı."
Göründüyü kimi, "otsuz" sözü müxtəlif kontekstlərdə, müxtəlif mənalı çalarlarla işlədilə bilər. Əsas məna isə həmişə otun olmaması, ərazinin bitki örtüyündən məhrum olmasıdır.