P (pe): Azərbaycan əlifbasının iyirminci üç hərfi olan "P" hərfi, latın əlifbasından götürülmüşdür və fonetik olaraq səssiz bir patlayıcı fonemi təmsil edir. Sözün özünün mənşəyi latın əlifbasındakı "P" hərfidir və bu hərf də qədim Yunan əlifbasındakı "Π" (Pi) hərfindən törəmişdir. Həm Yunan, həm də Latın əlifbasında bu hərf "p" səsini ifadə edirdi.
Fonetik baxımdan, "P" hərfi dodaqların bir-birinə sıxılması və sonra birdən açılması nəticəsində əmələ gələn, ağciyərlərdən çıxan hava axınının partlayıcı bir şəkildə boğazdan keçməsi ilə səslənir. Bu səssiz fonemin tələffüzü dilin vəziyyətindən asılı deyildir.
Qrammatik baxımdan, "P" hərfi Azərbaycan dilində müxtəlif sözlərin əvvəlində, ortasında və sonunda istifadə olunur. Məsələn: pan, para, pəncərə, dəspan, top, qorpu və s. Həmin sözlərdə "P" hərfi müxtəlif morfoloji funksiyaları daşıya bilər.
Semantik baxımdan, "P" hərfi öz-özlüyündə heç bir məna daşımır, ancaq o, sözlərin əsasını təşkil edən və onlara məna verən digər hərflərlə birlikdə istifadə olunur. Beləliklə, "P" hərfi Azərbaycan dilində söz əmələgətirmə prosesində vacib rol oynayır və sözlərin səs strukturunun vacib bir hissəsidir.
Nəticə olaraq, "P" hərfi sadəcə bir hərf deyil, Azərbaycan dilinin quruluşunda mühüm rol oynayan, səs sistemi və qrammatikası ilə sıx bağlı olan bir fonetik və qrafik vahiddir.