Parlaqlıq (parlaq sözünün məsdəri) – işıq saçan, qızılımtıl rəngli, parlaq şeyin hal və keyfiyyəti, xassəsi. Bu, sadəcə bir cismin işıq əks etdirmə qabiliyyətini deyil, həm də o işığın intensivliyini, şiddətini, özünəməxsus parlaq və cəlbedici təsirini əhatə edir. Parlaqlıq fiziki bir hadisə ilə yanaşı, subyektiv bir təcrübəni də əks etdirə bilər. Yəni, bir şeyin parlaqlığı obyektiv ölçülə bilən bir parametr olsa da, özümüzün o parlaqlığı necə qəbul etməyimiz şəxsi təcrübəmizdən asılıdır.
Məsələn, "şüşənin parlaqlığı" deyərkən biz həm şüşənin səthinə düşən işığı necə əks etdirdiyini, həm də o əks olunmuş işığın gözümüzə necə təsir etdiyini nəzərdə tuturuq. "Günəşin parlaqlığı" deyəndə isə həm işığın şiddəti, həm də onun yaratdığı qızılımtıl, parlaq təsiri nəzərdə tutulur. Parlaqlıq, fiziki cəhətdən işığın intensivliyi və dalğa uzunluğu ilə, subyektiv cəhətdən isə gözümüzün o işığı qəbul etmə qabiliyyəti ilə bağlıdır.
Parlaqlıq sözü müxtəlif kontekstlərdə işlənə bilər: "Gözlərinin parlaqlığı" (gözlərin işıq saçması, canlılığı), "almazın parlaqlığı" (almazın işıq əks etdirmə qabiliyyəti və görünüşünün cəlbediciliyi), "fikirlərinin parlaqlığı" (fikirlərin aydınlığı, dəqiqliyi və orijinallığı – bu metaforik bir istifadədir). Bu sonuncu nümunədə parlaqlıq, fiziki işıqla əlaqəli deyil, fikirlərin keyfiyyətinə aiddir.
Etimalogiyasına gəlincə, "parlaqlıq" sözü "parlaq" sifətinin məsdəridir və türk dillərindəki kök sözlərlə əlaqədardır. Bu köklər işıq saçmaq, parıldamaq, göz oxşamaq mənalarını daşıyır. Parlaqlıq bir çox dillərdə oxşar əsaslar üzərində qurulmuşdur və əsas mənası hər yerdə işıqla əlaqəlidir.