Pəjmürdə (fars. پَژمُردَه) sifəti olub, əsasən üzün rənginin solğunluğunu, pərişan vəziyyətini, ümumiyyətlə isə fiziki və ya ruhi tükənməni ifadə edir. Fars dilindən götürülmüşdür və "pəjmə" (solmaq, qırışmaq) felindən törəmədir. "Pəjmürdə" sözü, sadəcə üz rənginin solğunluğunu deyil, həm də bu solğunluğun əsas səbəbi olan daxili bir pozğunluğu, ruh düşkünlüyünü, bədbəxtliyi və ya xəstəliyi əks etdirir. Beləliklə, "pəjmürdə" yalnız bir estetik vəziyyəti yox, daha çox bir fiziki və emosional vəziyyəti təsvir edir.
Məsələn, "üzü pəjmürdə idi" ifadəsi sadəcə rəngsizliyi deyil, həm də şəxsin yorgun, xəstə və ya kədərli olduğunu göstərir. "Pəjmürdə baxışlar", "pəjmürdə görünüş", "pəjmürdə çiçək" kimi ifadələrdə isə "solğunluq", "tükənmə", "canlılığını itirmə" mənaları üstünlük təşkil edir. "Çiçək pəjmürdə idi" deyərkən, çiçəyin solduğunu, təzəliyini itirdiyini ifadə edirik. Lakin "o, pəjmürdə idi" deyərkən isə, daha geniş mənada, onun ümumi vəziyyətinin pis olduğunu, ruhən və ya fiziki olaraq yorulduğunu, tükəndiyini ifadə edirik.
Qısacası, "pəjmürdə" sözü, yalnız üzün rənginin solğunluğunu deyil, daha geniş mənada fiziki və ruhi tükənmə, pərişanlıq, solğunluq və zəiflik halını əks etdirən çoxmənalı bir söz olaraq qəbul edilməlidir. Onun işlənmə sahəsi genişdir və kontekstdən asılı olaraq fərqli nüanslar daşıya bilər.