Pərisurət sözü farsca "pəri" və ərəbcə "surət" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Lüğətlərdə sadəcə "pəriüzlü" ilə sinonim kimi göstərilsə də, mənası daha geniş və çoxşaxəlidir. "Pəri" sözü gözəllik, əlvanlıq, sehr və sirr ifadə edən mifoloji varlığa işarə edir. "Surət" isə görünüş, sim, qiyafə mənalarını verir.
Beləliklə, pərisurət yalnız "pəri kimi gözəl üzü olan" mənasını deyil, həm də daha geniş bir məna spektrini əhatə edir. Bu söz, sahibinin gözəlliyinin ardında gizli bir sirr, sehr və ya qeyri-adi bir cazibə olduğunu ifadə edə bilər. Sözün bu istifadəsi, şəxsin zahiri gözəlliyinin daxili keyfiyyətlərlə - eşsiz bir quruluş, sirli bir aura və ya hətta bir az əlçatmazlıqla bağlantısını vurğulayır. "Pəriüzlü" daha çox sadəcə gözəl üzə işarə edərkən, "pərisurət" daha zərif, daha poetik və simvolik bir ifadədir.
Pərisurət sözünün cümlədə işlənməsinə nümunələr:
1. O, pərisurət bir qız idi, ətrafındakıları özünə valeh edirdi. (Burada gözəllik vurğulanır, lakin gözəlliyin ardında bir sirr və ya cazibə olduğu da nəzərdə tutulur).
2. Nağıllardakı pərisurət şahzadələr kimi gözəl idi, lakin tək idi. (Burada "pərisurət" nağılvari bir obrazı, yəni real həyatda olmayan bir gözəlliyi və mistik bir elementi ifadə edir).
3. Rəssamın əsəri pərisurət bir mənzərəni canlandırırdı. (Burada gözəlliyin mistik bir aura və ya surreal bir xüsusiyyət daşıdığı vurğulanır).
Nəticə olaraq, pərisurət sözünün "pəriüzlü" ilə müqayisədə daha zəngin və çoxmənalı bir ifadə olduğunu, sadə gözəllikdən əlavə, sirr, sehr və mistik bir cazibəni də özündə ehtiva etdiyini qeyd etmək lazımdır.