Piano sözü italyan dilindən gəlmədir və "pianoforte" sözünün qısaldılmış formasıdır. "Piano" özündə "pianoforte"nin iki əsas hissəsini ehtiva edir: "piano" (yumşaq) və "forte" (güclü). Bu, alətin səsinin yumşaq və güclü şəkildə ifa edilə bilməsi qabiliyyətinə işarədir. Beləliklə, piano sözü sadəcə bir musiqi alətinin adından çox, bu alətin səs gücünün tənzimlənmə imkanını da özündə əks etdirir.
Azərbaycan dilində "piano" sözü həm də pianino sözü ilə sinonim kimi işlənir, baxmayaraq ki, pianino adətən daha kiçik ölçülü və sadə bir piano növünü ifadə edir. Lüğətlərdə hər iki sözün də eyni mənaya gəldiyi qeyd olunsa da, kontekstdən asılı olaraq fərqli nüanslar da ortaya çıxa bilər. Məsələn, konsert salonunda istifadə edilən böyük bir alətdən bəhs edərkən "piano" termini daha çox uyğun gəlir, halbuki ev şəraitində istifadə olunan kiçik bir alətdən danışarkən "pianino" daha münasibdir.
Ədəbiyyatda "piano" sözü həm konkret olaraq musiqi alətinin özünü, həm də musiqinin ümumi olaraq ifadəsinə aid işlənə bilər. Məsələn, "O, pianoda gözəl ifa edirdi" cümləsində piano konkret musiqi aləti olaraq işlənir, halbuki "Evin sakitliyi pianonun yumşaq səsləri ilə dolmuşdu" cümləsində piano ümumi bir musiqi fonu kimi təsvir olunur. Həmçinin, "piano" sözü metaforik mənada da işlənə bilər, məsələn, "Sözləri pianonun səsi kimi yumşaq və incə idi" kimi.
Verilmiş nümunə cümləsində ("Qurbanlı toz basmış pianonun üzərində qoyulmuş köhnə çərçivələrə nəzər yetirdi") "piano" sözü köhnəlmiş, istifadə olunmayan, toza qərq olmuş bir aləti təsvir etmək üçün işlənir. Bu, sözün yalnız ad mənasını deyil, həm də müəyyən bir emosional və estetik kontekstdə istifadəsini əks etdirir.