Poeziya [yun. ποιησις (poiesis) – yaratma, düzəltmə]: Ədəbiyyatın bir janrı olaraq, əsasən bədii obrazlar, ritm və qafiyə vasitəsilə duyğuların, təəssüratların və fikirlərin ifadə olunduğu, estetik zövqü oyadan əsərdir. Poeziya, nəsrdən fərqli olaraq, dil ifadə vasitələrinin, səs ahənginin və ritmin xüsusi rol oynadığı ədəbi yaradıcılıq formasıdır. Müxtəlif poetik formalar, məsələn, qəzəl, rübai, soneta, lirika, epika və dramatik poeziya mövcuddur. Bu formaların hər birinin özünəməxsus ölçü, qafiyə və kompozisiya qaydaları vardır.
Poeziya termini geniş mənada yaradıcı fəaliyyətin hər hansı bir növünü, məsələn, incəsənət əsərlərinin yaradılmasını da ifadə edə bilsə də, ədəbiyyatda daha çox şeirə aid edilir. Lüğətlərdəki şeir mənası bu geniş mənanın daha dar, konkret bir tətbiqidir. Belə ki, “poeziya” sözü şeirin özünü, şeir janrını və hətta bütün şeir sənətini ifadə edə bilər.
Misal üçün, "XX əsr Azərbaycan poeziyası böyük inkişaf yolu keçmişdir" cümləsində "poeziya" bütün XX əsr Azərbaycan şeirini, şeir sənətini əhatə edir. Digər bir misalda, " onun poeziyası oxucuları valeh edir" cümləsində "poeziya" müəllifin yazdığı şeirləri, onun şeir yaradıcılığını ifadə edir. Cəlil Məmmədquluzadənin nəsr və publisistikada, Mirzə Ələkbər Sabirin isə poeziyada inqilabi satira yaradıcısı olması onların fəaliyyət sahələrini dəqiq göstərir. Bu, poeziyanın konkret janr olaraq şeirləri ifadə etməsinə bir nümunədir.