Polemika (yun. πολεμικός - polemiķós - "döyüşə aid", "döyüşkən") sözü əslində “döyüş”, “mübarizə” mənasını daşıyan kökdən törəmişdir. Lüğətlərdə sadəcə fikir mübadiləsi kimi təqdim olunsa da, polemiyanı sadə müzakirədən fərqləndirən əsas xüsusiyyət onun şiddətli, qarşıdurma xarakterli olmasıdır. Bu, obyektiv həqiqətin axtarışından daha çox, öz mövqeyinin müdafiəsi və rəqibin fikirlərinin inkar edilməsinə yönəlmə ilə müşahidə olunur.
Polemika, müəyyən bir mövzu ətrafında aparılan, məntiqi arqumentlər, sübutlar və dəlillər əsasında fikir mübadiləsidir. Lakin bu mübadilə sərbəst və açıq fikir mübadiləsindən fərqli olaraq, mübahisəli, hətta qarşıdurma xarakteri daşıyır. Tərəflər öz fikirlərini qətiyyətlə müdafiə edir, rəqibin arqumentlərini tənqid edir və öz mövqelərini sübut etməyə çalışırlar. Polemikada emosional amillər də rol oynaya bilər, ancaq polemiyanın əsasını məntiqi arqumentasiya təşkil edir.
Polemika elmi, ictimai-siyasi, ədəbi və digər sahələrdə istifadə oluna bilər. Elmi polemikada alimlər öz nəzəriyyələrini müdafiə edir, rəqiblərinin nəzəriyyələrini tənqid edirlər. İctimai-siyasi polemikada siyasi fəallar, ictimai xadimlər öz siyasi baxışlarını müdafiə edirlər. Ədəbi polemikada yazıçı və tənqidçilər ədəbi əsərləri müzakirə edirlər. Misal üçün, "Yazarın yeni romanı ətrafında geniş polemika başladı" və ya "Bu məsələ ilə bağlı kəskin bir polemika yaranmışdı" cümlələrində polemikanın mübahisəli və qarşıdurma xarakterini görmək olar.
Polemikaya qapılmaq həm də mənfi mənada işlədilə bilər. Məsələn, “O, hər şeydə polemikaya qapılır” ifadəsi insanın hər məsələdə mübahisə etməyə, qarşıdurma axtarmağa meylli olduğunu bildirir. Beləliklə, polemika sözü həm obyektiv həqiqətin axtarışına yönəlmiş fikir mübadiləsi, həm də qərəzli və qarşıdurma xarakterli mübahisə kimi başa düşülə bilər. Kontekstdən asılı olaraq mənası dəyişə bilər.