Polietilen (yun. πολύς - polys - çox + ἐλεῖν - elein - yağ, yağlamaq + -en - kimyəvi birləşmələrin sonluğunu bildirən şəkilçi) sintetik bir polimer materialdır. Etilen monomerlərinin polimerləşməsi nəticəsində əmələ gəlir. Yəni, çoxlu sayda etilen molekulu kimyəvi bağlarla bir-birinə birləşərək uzun zəncirlər, yəni polietilen molekulu əmələ gətirir.
Polietilenin əsas xüsusiyyətləri aşağıdakılardır: yüngüllük, çeviklik, yüksək elektrik izolyasiya qabiliyyəti, suya davamlılıq, kimyəvi maddələrə qarşı müqavimət (bəzi istisnalar olmaqla), şəffaflıq (sıxlığından asılı olaraq), ucuzluq və istehsalının sadəliyi. Bu xüsusiyyətlərə görə geniş tətbiq sahəsinə malikdir.
Polietilen müxtəlif sıxlıqlarda və növlərdə istehsal olunur, bu da onun fiziki və mexaniki xüsusiyyətlərinə təsir göstərir. Məsələn, aşağı sıxlıqlı polietilen (LDPE) daha yumşaq və çevik, yüksək sıxlıqlı polietilen (HDPE) isə daha sərt və möhkəm olur. Linear aşağı sıxlıqlı polietilen (LLDPE) isə bu iki növün xüsusiyyətlərini birləşdirir.
Polietilen müxtəlif sahələrdə geniş istifadə olunur: qida məhsullarının qablaşdırılmasında (filmlər, torbalar), boru istehsalında, elektrik izolyasiya materialları kimi, məişət əşyalarının istehsalında (qablar, şüşələr), film istehsalında (sənaye, kənd təsərrüfatı) və s. Polietilenin istifadəsi onun əlverişli qiyməti və geniş çeşidli xüsusiyyətlərinə görə davamlı olaraq artır.
Qeyd etmək lazımdır ki, polietilenin geniş istifadəsi ətraf mühit üçün müəyyən problemlər yaradır, çünki onun təbii şəraitdə parçalanması uzun müddət tələb edir. Buna görə də polietilen tullantılarının utilizasiyası və ya təkrar emalı vacib məsələdir.