Porsuq (Meles meles) dələkimilər dəstəsinin, dələlər fəsiləsinin bir növüdür. Azərbaycan dilində "porsuq" sözü bu heyvanı ifadə edir. "Porsuq" sözünün etimologiyası dəqiq bilinməsə də, türk dillərindəki qohum sözlərlə əlaqələndirilə bilər. Mümkündür ki, qədim türk dillərindəki "por" (qara) və ya "pür" (tüklü) kimi köklərlə əlaqəli olsun və heyvanın xarici görünüşünü (qara və ağ rənglərin qarışığı, tüklü bədəni) əks etdirsin. Lakin bu, yalnız bir ehtimaldır və daha geniş linqvistik tədqiqatlar tələb edir.
Porsuq orta ölçülü, yöndəmsiz bədən quruluşuna malik bir yırtıcı heyvandır. Çənəsi iti və güclüdür, qazma işlərini asanlaşdırmaq üçün əlverişlidir. Bədəni qısa və möhkəm, ayaqları qısa və güclü pəncələrlə təchiz olunmuşdur. Xəzi uzun, sıx və qaba, adətən qara, boz və ağ rənglərin qarışığıdır. Rəngarəngliyi yaşayış mühitinə uyğunlaşma xüsusiyyəti daşıyır. Porsuq gecə həyatı yaşayan bir heyvandır və əsasən qurdlu, həşəratlı, qurbağalı, kiçik məməlilərlə və bitkilərlə qidalanır. Qida axtarışı zamanı yeraltı yuvalar qazır və tez-tez bostan və bağlara girərək zərər verə bilər. Bu səbəbdən də, "Bostana girən porsuq yabanı qəbul eylər" məsəli deyilir - yəni öz ətrafında olan insanlara məlum olmayan və ya onların razılığı olmadan hərəkət edən şəxs, öz məqsədləri üçün icazəsiz yerlərdə olan şəxs, hərəkətləri yaxşı qarşılanmayan biri kimi təsvir edilir.
Porsuqlar əsasən tək yaşayır, lakin çoxalma mövsümündə cütləşirlər. Yuvalarını yeraltı qazırlar və bu yuvalarda nəsillərini böyüdürlər. Onların sosial davranışları və ünsiyyət formaları hələ də tam araşdırılmayıb. Porsuqun əhəmiyyəti ekosistemin tarazlığının qorunması üçün vacibdir. Onların sayının azalması bəzi hallarda ətraf mühitin dəyişməsinin göstəricisi ola bilər.