Prinsipsiz sifəti, əsas etibarilə, müəyyən bir əxlaqi-ideoloji, siyasi və ya hər hansı digər prinsipə, dəyanətə, etiqada sahib olmayan, onlara əməl etməyən şəxsi xarakterizə edir. Bu, həm davranışlarda, həm də düşüncə tərzində özünü göstərən bir xüsusiyyətdir. Prinsipsiz insan əməllərini, qərarlarını ədalət, vicdan, dürüstlük, vətənpərvərlik, humanistlik kimi ümumi qəbul olunmuş dəyərlərə əsaslanmır; əksinə, şəxsi maraqları, qısamüddətli mənfəətləri, xoşagəlməz nəticələrə gətirib çıxara biləcək hərəkətlərə yönəlir. Bəzən "prinsipsiz" sözü, qarşı tərəfin təzyiqi altında asanlıqla öz əqidələrindən, mövqeyindən imtina edən insanlara da aid edilə bilər.
Lüğətdə verilən "prinsipsiz adam" ifadəsi bu mənanı daha aydın şəkildə əks etdirir. Prinsipsiz adam özünün əxlaqi və ya siyasi əqidələrinə sadiq qalmır, maraqlarına uyğun olaraq davranışlarını dəyişir. Onlar hərəkətlərində ardıcıl deyillər, müəyyən bir sistemə, əsaslı düşüncəyə malik deyillər.
Zərf mənasında istifadə edildikdə, "prinsipsiz" sözü hərəkətin özündə prinsipsizliyi əks etdirir. Misal olaraq verilən "Lakin böyüyə hörmət adamı prinsipsiz, simasız edir" cümləsində "prinsipsiz" zərfi böyüyə hörmətsizlik etməyin nəticəsini, bu hərəkətin prinsiplərə uyğunsuzluğunu bildirir. Yəni, böyüyə hörmətsizlik etmək prinsipsiz bir davranışdır, həmin davranış insanı prinsipsiz edir.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "prinsipsiz" sözü "prinsip" sözündən və "siz" məhəbbətsiz, olmadan şəkilçisindən əmələ gəlmişdir. "Prinsip" sözü isə latınca "principium" sözündən götürülmüşdür və əsas, başlanğıc, əsas fikir mənalarını verir. Ona görə də "prinsipsiz" sözü əsas fikirlərdən, əsas dəyərlərdən məhrum olmaq mənasını ifadə edir.