Probka [rus. пробка] – I. Ağzı girdə şüşə, metal və ya digər materiallardan hazırlanmış qabların, aparat və cihazların deşiklərini, boşluqlarını və ya ağızlarını bağlamaq üçün istifadə edilən materialdan hazırlanmış qapaq. Bu qapaqlar adətən rezin, plastik, mantar, taxta və ya metal kimi materiallardan hazırlanır və qabın içərisindəki məzmunun qorunması, sızmasının qarşısının alınması və ya cihazın düzgün işləməsini təmin etmək məqsədilə istifadə olunur. Şəklən silindrik və ya konusvari ola bilər. Məsələn: "Şampan şüşəsinin probasını açdıq." "Laboratoriya cihazının probasını yoxla." "Qabın probası möhkəm bağlanmalıdır."
II. (məcazi mənada) Hər hansı bir maneə, tıxac, əngəl. Bu mənada probka, hərəkətin, axının və ya irəliləmənin qarşısını alan hər hansı bir amili ifadə edir. Adətən yollarda, borularda, magistrallarda yaranan sıxlıqlar üçün işlədilir. Məsələn: "Şəhərin girişində böyük probka yaranmışdı." "Su borusunda probka əmələ gəlmişdi." "İşlərin irəliləməsinə mane olan probkanı aradan qaldırmaq lazımdır."
Etimologiya: Söz rus dilindən (пробка) mənşəlidir. Rusca "пробка" sözü isə "qapaq", "tıxac" mənalarını verir və kökü "пробковать" (tıxaclamaq) feli ilə bağlıdır. Azərbaycan dilinə rus dilindən borcludur.
Sinonimlər: Birinci mənada: qapaq, tıxac, mantar; İkinci mənada: tıxac, sıxlıq, əngəl, maneə.
Antonomlər: (ikinci mənada) açıqlıq, sərbəstlik.