Rabitəlilik (ərəb. rəbitə - əlaqə, bağlılıq + -lilik şəkilçisi) sözü əsasən məntiq və qrammatika sahələrində istifadə olunur və bir sıra əlaqəli, bir-birini tamamlayan və ya izah edən elementlərin, fikirlərin, cümlələrin və ya qrammatik vahidlərin müntəzəm, ardıcıl və məntiqi bir şəkildə təşkil olunmasını ifadə edir. Bu, sadəcə düzgünlük və tərtiblilikdən daha çox, elementlər arasındakı əlaqənin mövcudluğu və bu əlaqənin aydın görünməsini bildirir.
Məntiqdə rabitəlilik, arqumentlərin və ya premislərin məntiqi ardıcıllığını, bir-birini izah etməsini və nəticənin məntiqi olaraq onlardan çıxarılmasını əks etdirir. Düzgün qurulmuş bir məntiqi dəlil rabitəli olur, çünki hər bir arqument əvvəlki ilə və nəticə ilə məntiqi əlaqədədir. Əgər bu əlaqə pozulursa, dəlilin rabitəliliyi itirilir və dəlil qüvvəsini itirir.
Qrammatikada isə rabitəlilik, cümlənin və ya mətnin müxtəlif hissələri arasındakı qrammatik əlaqələrin düzgünlüyünü və aydınlığını ifadə edir. Sözlərin, cümlə hissələrinin bir-biri ilə uyğunluğu, felin mənsubiyyət əlaqələri, vəkillik hallarının düzgün işlədilməsi qrammatik rabitəliliyin tərkib hissəsidir. Qrammatik cəhətdən səlis, anlaşılır və məntiqi cəhətdən düzgün qurulmuş bir cümlə və ya mətn rabitəli sayılır.
Misal olaraq: "Günəş doğdu, quşlar oxudu, çiçəklər açdı." cümləsi rabitəlidir, çünki hər bir cümlə hissəsi zamanca ardıcıllıqla əlaqəlidir və bir-birini məntiqi olaraq tamamlayır. Ancaq "Kitab oxudu, yağış yağdı, ayaqları ağrıyırdı" cümləsi az rabitəlidir, çünki cümlə hissələri arasında açıq və məntiqi bir əlaqə yoxdur.
Beləliklə, rabitəlilik, yalnız formal düzgünlük və tərtiblilikdən ibarət deyil, elementlərin bir-biri ilə olan məntiqi və ya qrammatik əlaqəsinin möhkəmliyi və aydınlığını ifadə edir. Rabitəli bir mətn və ya arqument daha anlaşılır, əsaslı və inandırıcı olur.