Ravi (ər. رَاوِي - rāwī) sözü klassik Azərbaycan ədəbi dilində geniş işlənən bir termindir. Ərəb dilindən götürülmüşdür və əsas mənası "rəvayət edən", "hekayə edən", "bir hadisəni olduğu kimi danışan şəxs" deməkdir. Yəni, ravi bir əhvalatı, hekayəni, hadisəni, ya da başqa bir məlumatı, mənbəyə istinad edərək, dəqiq və əsasən dəyişiklik etmədən dinləyicilərə çatdıran şəxsdir. Bu baxımdan, ravi sadəcə hekayə danışan deyil, həm də məlumatı etibarlı şəkildə ötürən bir vasitədir. Mənbəyə bağlılığı onun əsas xüsusiyyətlərindən biridir.
Ravi sözü, xüsusilə də tarixi rəvayətlərin, əfsanələrin, xalq nağıllarının və dini hekayələrin nəqlində istifadə olunur. Məsələn, “Ravi belə rəvayət eyləyir ki…” kimi cümlələrdə olduğu kimi, bir hadisənin mənbəyini və onun necə çatdırıldığını göstərmək üçün işlədilir. Bu cümlədəki ravi, bir hadisəni öz şahidliyinə əsaslanaraq deyil, başqa bir mənbədən eşitdiyini və onu olduğu kimi təqdim etdiyini ifadə edir.
Müasir Azərbaycan dilində "ravi" sözü daha az işlənsə də, ədəbi əsərlərdə, xüsusən də tarixi və epik janrlarda hələ də rast gəlinir. Onun yerinə daha çox "nəql edən", "hekayəçi", "rəvayətçi" kimi sinonimlərdən istifadə olunur. Lakin bu sinonimlərin hamısı "ravi"nin ifadə etdiyi dəqiqlik və mənbəyə bağlılıq mənasını tam olaraq əks etdirmir.
Qısaca, "ravi" sözü, mənbəyə bağlı, etibarlı məlumat ötürən bir şəxsi təsvir edən klassik ədəbi dilin dəyərli bir leksik vahididir.