Reflektor (latınca reflector sözündən götürülmüşdür) termini fiziologiya sahəsində əsasən "qeyri-şüuri, mexaniki" hərəkətləri ifadə etmək üçün işlənir. Bu, beyinin aktiv iştirakı olmadan, xarici qıcıqlandırıcıya avtomatik cavab reaksiyası deməkdir. Başqa sözlə desək, reflektor hərəkət, orqanizmin ətraf mühitin təsirlərinə verdiyi sürətli, istər-istəməz, qeyri-iradi reaksiyadır.
Reflektor hərəkətlər sinir sisteminin əsas funksiyalarından biridir və onların əsasını refleks yayları təşkil edir. Bu yaylar sensor reseptorlardan (qıcığı qəbul edən hissə), afferent sinir liflərindən (mərkəzi sinir sisteminə siqnal ötürən hissə), sinir mərkəzlərindən (siqnalın emal olunduğu hissə) və efferent sinir liflərindən (cavab reaksiyasını işləyən əzələ və ya vəzəyə siqnal ötürən hissə) ibarətdir. Qıcıqlandırıcı reseptorları aktivləşdirdikdə, informasiya afferent liflər vasitəsilə sinir mərkəzinə ötürülür, orada emal olunur və efferent liflər vasitəsilə əzələ və ya vəzəyə göndərilir, bunun nəticəsində reflektor reaksiya baş verir.
Misal üçün, diz refleksi reflektor hərəkətin ən sadə nümunələrindən biridir. Diz altındakı tendona vurulduqda, əzələ reflektor olaraq sıxılır və ayaq qalxır. Bu proses şüurlu şəkildə idarə edilmir. Başqa bir misal, gözün işığa reaksiyasıdır: işıq şiddətinin artması ilə göz bəbəyi daralır, işıq azaldıqda isə genişlənir. Bu da qeyri-iradi, reflektor bir reaksiyadır.
Reflektor sözü yalnız fizioloji kontekstdə deyil, məcazi mənada da işlənə bilər. Məsələn, “reflektor hərəkət” kimi ifadə, sadəcə olaraq mexaniki və düşünülməmiş hərəkətlər üçün də istifadə oluna bilər. Lakin elmi baxımdan, reflektor termini spesifik fizioloji prosesi ifadə edir və bu mənası ilə işlənməlidir.