Rəğbətli sifəti, əsasən, bir şeyə və ya birinə qarşı müsbət duyğu, yəni rəğbət hissi oyadığını ifadə edir. Lüğətlərdə verilən "xoşa gələn" və "yaxşı, abırlı" mənaları, rəğbətli sözünün əhatə etdiyi daha geniş bir semantik sahəni əks etdirir. "Xoşa gələn" mənası, rəğbətli şeyin estetik cəhətdən gözəl, cazibədar, sevimli olduğunu bildirir. "Yaxşı, abırlı" mənası isə rəğbətli şeyin etik və ya sosial baxımdan qəbul edilən, hörmətə layiq, əxlaqi normalara uyğun olduğunu göstərir.
Rəğbətli sözünün etimologiyası "rəğbət" kökünə dayanır. "Rəğbət" əsasən meyl, sevgi, xoşlama, maraq və hörmət kimi müsbət duyğuları ifadə edir. Beləliklə, "rəğbətli" sifəti, bir şeyin və ya birinin bu müsbət duyğuları oyada bilmə qabiliyyətini vurğulayır. Bu qabiliyyət həm estetik, həm də etik-sosial xüsusiyyətlərə əsaslana bilər.
Cümlədə necə işləndiyi nümunələri:
- Onun rəğbətli təbəssümü hər kəsi özünə cəlb edirdi. (Estetik cəhət)
- Rəğbətli hərəkətləri ilə hamının hörmətini qazandı. (Etik-sosial cəhət)
- O, rəğbətli bir geyim geyinmişdi. (Estetik cəhət, geyim gözəl və xoşa gələn idi)
- Rəğbətli bir ailə idi, qonşular tərəfindən çox sevilirdilər. (Etik-sosial cəhət, ailənin davranışı və münasibətləri xoş idi)
- Sözləri rəğbətli və inandırıcı idi. (Etik-sosial cəhət, sözləri əxlaqi cəhətdən düzgün və inandırıcı təsir bağışlayırdı)
Yekun olaraq, "rəğbətli" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişsə də, əsasında həmişə müsbət duyğuların və xoş qarşılanmanın olduğunu qeyd etmək vacibdir. Bu müsbətlik həm estetik gözəllikdən, həm də əxlaqi və sosial qəbuldan qaynaqlana bilər.