Rəhmət (ər. رحمة - raḥmah) sözü Azərbaycan dilində əsasən iki əsas mənada işlənir:
1. Yazığı gəlmə, rəhm etmə, mərhəmət: Bu, sözün əsl və ilkin mənasıdır. Rəhmət, Allahın bəndələrinə qarşı olan mərhəməti, şəfqəti, mülayimliyi ifadə edir. Bu mənada istifadə edildikdə, insanın digərlərinə qarşı duyduğu şəfqət, mərhəmət, yazığı gəlmə hisslərini də əhatə edir. Məsələn: "Allahın rəhmətinə sığındı", "Ona rəhmət elə", "Rəhmətli ata", "Rəhmətə gedən" kimi ifadələrdə bu məna əks olunur. Bu mənada söz, həm Allaha, həm də insanlara aid olaraq işlənə bilər.
2. Nemət, bərəkət: Bu, sözün məcazi mənasıdır. Rəhmət, Allah tərəfindən verilən nemətləri, bərəkətləri, xeyir-duaları ifadə edir. Bu mənada "yağış rəhməti", "torpaq rəhməti", "səma rəhməti" kimi ifadələr istifadə edilə bilər. Bu mənada, rəhmət, təbiətin bəxşişini, bol məhsulu, xoş hadisələri simvolizə edir. Həmçinin, "Rəhmət olsun sənin əməyinə!" kimi ifadələrdə dəyərləndirilən əməyin bəhrəsini, onun gətirdiyi xeyir-duanı bildirir.
Qeyd edək ki, "rəhmət" sözünün ikinci mənası, birinci məna ilə sıx bağlıdır. Çünki Allahın bəndələrinə olan rəhməti, onlara nemət və bərəkət bəxş etməsi ilə uzunmüddətli təzahür edir. Sözün kökü olan ərəb dilindəki "raḥmah" sözü də həm mərhəmət, həm də nemət mənalarını ehtiva edir.
Verilən nümunə cümləsində ("Alqış sənə, ey zəhmət; Dünyaya saçan rəhmət; Sənsən bu əməklər") "rəhmət" sözü məcazi mənada, zəhmətin gətirdiyi fayda, bərəkət və xeyir kimi işlənmişdir.