Rəmlçi sözü Azərbaycan dilində falçılıqla, xüsusilə də torpaq altında gizli olan şeyləri bilmək qabiliyyətinə malik olan şəxsi bildirir. Lüğətlərdə "rəmmal"la sinonim kimi göstərilsə də, arasında incə bir fərq vardır. Rəmmal daha geniş bir anlayış olub, müxtəlif üsullarla fal açan şəxsi ifadə edir (məsələn, qəhvə, əl falı və s.). Rəmlçi isə daha çox torpaqla, yerin altındakı gizli şeylərlə bağlı falçılıqla məşğul olan şəxsi ifadə edir. Onun bilik və bacarığı, əsasən, yerin təbiəti, gizli suları, xəzinələr, dəfn olunmuş əşyalar və ya başqa gizli məlumatlar ilə əlaqələndirilir.
Etimoloji baxımdan, "rəml" felindən törəmişdir və "bilmək, tapmaq, aşkar etmək" mənasını verir. "Rəml" sözü ərəb mənşəlidir və "qum" mənasını da daşıyır. Bu, rəmlçilərin qum üzərində, ya da torpaq üzərində müxtəlif işarələr vasitəsilə fal açmalarına işarə ola bilər. Lakin bu, yalnız bir ehtimal olub, əsasən, rəmlçinin yeraltı sirləri bilmək qabiliyyəti ön plana keçir.
Misal olaraq verilən cümlədə ("[Vəzir dedi:] Şah sağ olsun, bir rəmlçi tapmışam ki, yerin altını da bilir, üstünü də.") rəmlçinin fövqəltəbii qabiliyyətləri vurğulanır. Bu cümlədə rəmlçinin bilik dairəsinin genişliyi, yerin həm üstündə, həm də altında olan hadisələri bilmə qabiliyyəti ilə təsvir olunur. Bu, rəmlçinin sadəcə yeraltı sirləri bilən bir şəxs deyil, həm də geniş bir bilik dairəsinə malik bir falçı olduğunu göstərir.
Rəmlçi sözü müxtəlif cümlələrdə belə işlənə bilər:
- Qədim əfsanələrə görə, rəmlçi xan xəzinənin yerini tapmışdı.
- Kənd əhalisi su qıtlığı ilə üzləşdikdə, rəmlçinin köməyinə müraciət etdilər.
- Hekayədə qəhrəman rəmlçinin göstərişlərinə əməl etməklə qaranlıq mağaradan çıxır.
Göründüyü kimi, "rəmlçi" sözü, falçılığın spesifik bir növünü ifadə edərək, "rəmmal" sözündən fərqlənir və əsasən yeraltı sirlərin aşkar edilməsi ilə əlaqələndirilir.