Rəmmal (ər. رَمَّال - rammāl) sözü ərəb mənşəlidir və "rəml" felindən törəmişdir. Rəml, əsasən ərəb dünyasında yayılmış, qum və ya digər vasitələrdən istifadə edilərək gələcəyi təxmin etmək üçün istifadə olunan bir falçılıq üsuludur. Beləliklə, "rəmmal" sözü əvvəlcə "rəml atan", yəni rəml üsulu ilə fal açan şəxs mənasını verir.
Lakin zaman keçdikcə "rəmmal" sözünün mənası genişlənmiş və ümumilikdə hər hansı bir üsuldan istifadə edərək fal açan, gələcəyi proqnozlaşdıran şəxsi ifadə etməyə başlamışdır. Yəni, o, sadəcə rəml üsulundan istifadə etməyən, amma digər falçılıq üsullarından (məsələn, əl xətlərindən, kafelərdən, qəhvədən və s.) istifadə edən falçıları da əhatə edir. Beləliklə, "rəmmal" sözü "falçı" və "rəmlçi" sözləri ilə sinonim kimi işlədilə bilər, lakin "rəmlçi" daha spesifik olub yalnız rəml üsulundan istifadə edən falçıları ifadə edir.
Səməd Vurğun Şirvaninin misalında göstərilən "İnanma gər desə rəmmal, sirri qeybə agahəm" beytində rəmmalın qeyb aləminə bələd olduğu, lakin buna inanmağın doğru olmadığı vurğulanır. Bu, rəmmal obrazının əksər hallarda şübhə ilə yanaşılmasını və onların iddialarının həmişə doğru olmadığını göstərir. Sözün müasir Azərbaycan dilindəki işlənməsində də bu məna köklü şəkildə dəyişməmişdir, ancaq əlavə olaraq, bəzən ironik və ya istehza məqsədilə də işlədilə bilər.
Qısaca olaraq, "rəmmal" sözü ərəb mənşəli olub, əvvəlcə "rəml üsulu ilə fal açan" mənasını verən zamanla daha geniş məna qazanmış, ümumi mənada "falçı" mənasını ifadə etməyə başlamışdır. Söz həm də müxtəlif kontekstlərdə, o cümlədən ironik və ya istehza məqsədilə istifadə edilə bilər.