Rəmzi sifəti ərəb dilindən ("رمز" - ramz) gəlmişdir və əsas mənası "işarə ilə ifadə olunan", "dolaylı yolla bildirilən", "üstüörtülü", "məcazi" deməkdir. Bu, sözün həm dilçilik, həm də daha geniş mədəni kontekstindəki əhəmiyyətini əks etdirir.
Rəmzi ifadələr açıq və birmənalı deyil, daha dərin, gizli bir məna ehtiva edir. Bu məna yalnız müəyyən bir bilik, kontekst və ya mədəniyyət fonunda anlaşıla bilər. Məsələn, bir qaranquşun təsviri yazda gəlmənin rəmzi ola bilər; qırmızı rəng sevgi və ya qəzəbin rəmzi ola bilər; ağcaqanad isə xəstəliklərin rəmzi ola bilər. Bu rəmzlərin mənası mədəniyyətdən mədəniyyətə dəyişə bilər.
Rəmzi ifadələr ədəbiyyatda, incəsənətdə, dinlərdə və həyatımızın digər sahələrində geniş istifadə olunur. Rəssamlar rəsmlərində, şairlər şeirlərində, musiqiçilər əsərlərində rəmzlərdən istifadə edərək daha zəngin və çoxmənalı əsərlər yaradırlar. Rəmzlər həmçinin həyatımızdakı hadisələrin, duyğuların və ideyaların ifadəsində də əhəmiyyətli rol oynayır.
Verilən misalda "Sənətin, hünərin rəmziydir dağlar" cümləsində "dağlar" sənətin və hünərin rəmzi kimi təqdim olunur. Dağların möhtəşəmliyi, əzəməti və sərtliyi sənətkarın bacarığı və əzmkarlığı ilə müqayisə olunur. Bu rəmzi məna kontekstdən asılıdır və oxucunun təfəkkürünə və təcrübəsinə bağlı olaraq fərqli şəkildə qavranıla bilər.
Qısaca, "rəmzi" sözü bir şeyin açıq şəkildə deyilmədən, dolayısı ilə, işarələr vasitəsi ilə ifadə olunmasını bildirir. Bu ifadə həm konkret, həm də məcazi mənalarda istifadə oluna bilər və mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir.