Rəmz (ər. رمز) sözü bir fikrin, anlayışın, hissin və ya hadisənin təsviri, işarəsi və ya simvolu olaraq başa düşülür. Bu, sadə bir şəkil, hərf, rəqəm, əşya, jest, səs və ya hətta bir hadisə ola bilər. Əsas xüsusiyyəti isə onun bir başqa, daha mürəkkəb mənanı ifadə etmək üçün istifadə edilməsidir. Yəni, rəmz öz-özlüyündə mücərrəd bir məna daşıyır, ancaq bu məna konkret bir şeyin təmsilçisi kimi başa düşülür.
Rəmz sadəcə bir əlamət deyil, daha dərin bir məna ehtiva edən bir işarədir. Məsələn, göyərçin sülh rəmzidir, amma göyərçinin özünün sülh olması deyil, sülh anlayışını təmsil etməsidir. Bu təmsil, mədəniyyət, tarix və kontekstə bağlı olaraq dəyişə bilər. Bir mədəniyyətdə müsbət məna daşıyan bir rəmz, başqa bir mədəniyyətdə mənfi və ya neytral məna daşıya bilər.
Rəmzlərin istifadəsi geniş yayılmışdır: dinlərdə, ədəbiyyatda, incəsənətdə, siyasətdə və gündəlik həyatımızda. Bayraqlar, gerblər, müqəddəs kitablardakı hekayələr, rəsmlərdəki simvollar, hətta jestlər belə rəmzlər kimi istifadə oluna bilər. Rəmzlərin effektivliyi onların konkret və eyni zamanda çoxmənalı olmasından irəli gəlir. Onlar duyğuları, fikirləri və ideyaları qısa və yaddaqalan şəkildə ifadə etməyə imkan verir.
Lüğətdəki "Rəmz" sözünün tərifinə əlavə olaraq, rəmzlərin semantik mənasının (məna daşıyan məzmun) kontekstdən asılı olaraq dəyişə biləcəyini vurğulamaq vacibdir. Məsələn, qırmızı rəng həm sevgini, həm də təhlükəni simvolizə edə bilər. Buna görə də, rəmzləri anlamaq üçün kontekstə diqqət yetirmək vacibdir.