Rumınca sözü Azərbaycan dilində əsasən iki mənada işlənir: sifət və zərf kimi.
Sifət kimi: "Rumınca" sözü Rumıniya dilinə aid olan hər şeyi ifadə edir. Bu mənada "rumınca kitab", "rumınca mahnı", "rumınca danışmaq" kimi ifadələrdə işlənir və bu ifadələr müəyyən bir dilin, yəni Rumın dilinin xüsusiyyətini bildirir. Məlumat üçün qeyd edək ki, bəzi hallarda bu söz "rumın" sözü ilə sinonim kimi işlənə bilsə də, "rumın" sözü əsasən milləti, "rumınca" sözü isə dili ifadə edir. Beləliklə, "rumın yazıçısı" və "rumınca yazılmış roman" ifadələrini müqayisə etdikdə, bu fərqi daha aydın görə bilərik.
Zərf kimi: "Rumınca" sözü həmçinin hərəkətin Rumın dilində yerinə yetirilməsini bildirir. Məsələn, "o rumınca danışır", "mən rumınca oxuyuram", "sən rumınca yazırsan" kimi cümlələrdə "rumınca" sözü hərəkətin – danışmağın, oxumağın, yazmağın – hansı dildə baş verməsini göstərir. Bu mənada, sözün əsas funksiyası hərəkətin keyfiyyətini və ya xüsusiyyətini əlavə etməkdir.
Sözün etimologiyası: "Rumınca" sözü "Rumın" etnonimindən törəmişdir. "Rumın" sözünün etimologiyası mürəkkəbdir və müxtəlif nəzəriyyələr mövcuddur. Ən geniş yayılmış nəzəriyyəyə görə, "Rumın" sözü Bizans dövründə Roma imperiyasının əhalisinə verilən adla əlaqəlidir. Bu ad zaman keçdikcə müasir Rumıniyanın ərazisində yaşayan əhalinin adı kimi qəbul olunmuşdur. "-ınca" şəkilçisi isə dilə aidlik bildirən bir şəkilçidir (məsələn, Azərbaycanca, Rusca, İngiliscə).
Rumınca-rusca lüğət və Rumınca öyrənmək: Bu ifadələr "Rumınca" sözünün praktik tətbiqini göstərir. Rumınca-rusca lüğət iki dil arasında tərcümə etməyə imkan yaradır, "Rumınca öyrənmək" isə Rumın dilinin öyrənilməsinə yönəlmiş bir prosesdir.