Sadəlik (ərəb. sadə - "tək", "yalnız", fars. sadegi - "sadəlik") isminə uyğun olaraq bir neçə əsas mənaya malikdir. Bu mənaların bəziləri bir-birinə yaxın olsa da, kontekstdən asılı olaraq fərqli çalarlar əldə edir.
1. Bəsitlik, sadə şeyin halı: Bu, sadəliyin ən birbaşa mənasıdır. Bir obyektin, hadisənin və ya prosesin strukturunun, tərkibinin, quruluşunun mürəkkəb deyil, bəsit olmasına işarə edir. Məsələn, "Layihənin sadəliyi onun tez başa çatmasına imkan verdi" cümləsində sadəlik, layihənin asan başa düşülən və icrası asan bir quruluşa malik olmasını ifadə edir. Başqa bir nümunə olaraq "Ev sadə, ancaq rahat idi" ifadəsi evdə istifadə olunan material və dizaynın mürəkkəb olmamasını bildirir. Bu mənada sadəlik, zənginlik və ya bəzəkliyin əksi kimi də qəbul edilə bilər.
2. Sadədillik, safürəklilik, düzürəklilik: Bu, sadəliyin daha məcazi mənasıdır. Bu mənada sadəlik, insanın xarakterini, davranışını təsvir edir. Sadə insan, hiyləgər, riyakar olmayan, sözündə duran, düzgün və açıq-aşkar davranan bir insandır. Məsələn, "Onun sadəliyi hər kəsi özünə cəlb edirdi" cümləsində sadəlik, insanın safürəkliyini, təmkinliyini və səmimiyyətini bildirir. "Uşaqların sadəliyi və təmizliyi" ifadəsi də bu mənaya əsaslanır. Ancaq bu mənada sadəliyin "avamlıq" və "sadəlöv"lük səviyyəsinə çatması mənfi məna daşıya bilər. Həddindən artıq sadədillik, naivlik və aldanma riski daşıyır.
Qısaca desək, "sadəlik" sözü kontekstdən asılı olaraq həm maddi aləmdəki bəsitliyi, həm də insan xarakterindəki safürəkliyi və düzürəkliyi ifadə edə bilər. Ancaq ikinci mənada "sadəlöv"lük səviyyəsinə çatdığı hallarda mənfi məna daşıya bilər. Sözün etimologiyasına nəzər saldıqda, kökü "tək", "yalnız" olan ərəb və fars sözlərinə dayanır ki, bu da sadəliyin əsas xüsusiyyətini – mürəkkəbliyin olmamasını əks etdirir.