Sadiqlik (ərəb. صدیق - sâdıḳ - doğru, haqq, dürüst, etibarlı) - bir kəsə, bir işə, bir ideyaya, vətənə, və ya prinsiplərə qarşı dəyişməz, sarsılmaz bağlılıq, vəfalılıq, etibarlılıq və dürüstlük mənasını bildirən mürəkkəb bir anlayışdır. Bu anlayışın içində həm emosional bağlılıq (məsələn, sevgi, dostluq), həm də mənəvi və əxlaqi bağlılıq (məsələn, vəzifəyə sadiqlik, prinsiplərə sadiqlik) üstünlük təşkil edir.
Sadiqlik müxtəlif kontekstlərdə fərqli şəkildə ifadə oluna bilər. Məsələn, dostluqda sadiqlik dost arasında etimadın, dəstəyin və dəyişməz bağlılığın ifadəsidir; sevgi sadiqliyi isə həyat yoldaşına qarşı sarsılmaz sədaqət, etibar və sədaqətli olmağı əhatə edir. Vətənə sadiqlik isə vətən sevgisi, vətənin müdafiəsi və ona qarşı dəyişməz məsuliyyət hissi deməkdir. Həmçinin, bir işə və ya prinsiplərə sadiqlik, öz vəzifələrini vicdanla yerinə yetirmək, öz inanclarından əsla çəkinməmək və onlara əminliklə yanaşmaq mənasını daşıyır.
Füzuli'nin "Eşqdə sadiqlik izhar etdi dağın göstərib" misalında sadiqlik, aşkın təmizliyi, dəyişməzliyi və sarsılmazlığı ilə bağlı olaraq istifadə olunmuşdur. Dağın sarsılmazlığı eşqdəki sadiqliyə bənzədilərək, mənəvi möhkəmlik və davamlılıq ifadə olunur. Bu misalda sadiqlik, yalnız sözlə deyil, hərəkətlərlə də sübut olunan bir anlayış kimi təqdim olunur.
Qısacası, sadiqlik yalnız bir söz deyil, dərin mənəvi və əxlaqi əhəmiyyətə malik bir anlayışdır. O, müxtəlif sahələrdə və müxtəlif şərtlərdə özünü fərqli şəkildə göstərir, amma əsas mənası dəyişməz bağlılıq, vəfalılıq və etibarlılıqdan ibarətdir.