Sahibmənsəb sözü ərəb mənşəlidir. "Sahib" (صاحب) "sahib olmaq, malik olmaq" mənasını verən və "mənsəb" (منصب) isə "vəzifə, vəzifə yeri, məqam, yüksək mövqe" mənalarını ifadə edən iki kökdən təşkil olunmuşdur. Beləliklə, "sahibmənsəb" sözü əslində "mənsəb sahibi", yəni "yüksək vəzifə sahibi olan" mənasını ifadə edir. Bu termin, həm sifət, həm də isim kimi işlənə bilər.
Sifət kimi işləndikdə, "yüksək vəzifəli", "nüfuzlu", "qüdrətli" kimi mənaları ifadə edərək şəxsin vəzifəsinin və sosial statusunun əhəmiyyətini vurğulayır. Məsələn, "O, sahibmənsəb bir şəxs idi" cümləsində "sahibmənsəb" sözü şəxsin yüksək mövqeyini göstərir.
İsim kimi istifadə edildikdə isə, "yüksək vəzifə sahibi olanlar", "nüfuzlu şəxslər" kimi kollektiv mənalar da ifadə edə bilər. Məsələn, "Sahibmənsəblər toplantıya qatıldılar" cümləsində "sahibmənsəblər" sözü yüksək vəzifəli şəxslərin bir qrupunu təmsil edir.
Verilən misalda ("[Hacı Həsən:] Şeyxəna! Bu Heydər ağadır ki, teleqrafxanada sahibmənsəb...") "sahibmənsəb" sözü, Heydər ağanın teleqrafxanada yüksək vəzifədə olduğunu, nüfuzlu bir şəxs olduğunu bildirir. Bu kontekstdə söz daha çox "teleqrafxananın rəhbəri", "teleqrafxananın əsas vəzifəli şəxsi" mənasında işlənmişdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "sahibmənsəb" sözünün işlənmə tezliyi müasir Azərbaycan dilində o qədər də yüksək deyildir və ədəbi dildə daha çox rast gəlinir. Daha çox rəsmi və ya klassik üslubda istifadə olunur.