Sait (ər. سائِت, sā'it - "səs, səda"dan) dilçiliyə aid termin olub, hava axınının ağız boşluğundan heç bir maneəyə (dil, diş, dodaq və s.) rast gəlmədən keçməsi nəticəsində əmələ gələn səsləri ifadə edir. Bu səslərin əmələ gəlməsi zamanı səs tellərinin titrəməsi ilə səs meydana gəlir və bu titrəmənin intensivliyi və tezliyi sait səsinin keyfiyyətini müəyyən edir. Saitlərin əsas xüsusiyyəti onların səs çıxarılması zamanı hava axınının ağız boşluğunda heç bir əngəlsiz keçməsidir. Bu, saitləri samitlərə qarşı əsas fərqləndirir, çünki samitlərin əmələ gəlməsi zamanı hava axını dil, diş və ya dodaqlar vasitəsilə müəyyən bir maneəyə rast gəlir.
Saitlərin təsnifatı müxtəlif dillərdə fərqli olsa da, ümumiyyətlə, uzunluq, yuvarlaqlaşma, yüksəklik kimi fonetik xüsusiyyətlərə əsaslanır. Məsələn, azərbaycan dilində [a], [e], [i], [o], [u] kimi əsas saitlər vardır. Bu saitlərin uzun və qısa variantları da mövcuddur. Bundan başqa, bəzi dillərdə diftonqlar da (iki saitdən ibarət birləşmələr) mövcuddur. Saitlərin təsnifatı və xüsusiyyətləri həmin dilin fonetik quruluşunun vacib elementlərindən biridir və morfologiya, sintaksis və leksikologiya kimi dilçiliyin digər sahələrinə də təsir göstərir.
Cümlədə saitlərin işlənməsi əsasən sözün mənası və səs ahənginə bağlıdır. Məsələn, "ata", "ana", "ev", "od" sözlərində saitlər sözün açıq, səlis söylənməsinə təsir göstərir. Sözlərin ritmik quruluşunda da saitlərin rolu böyükdür. Şeirlərdə və mahnılarda saitlərin uyğunlaşması əsərin səs ahəngini zənginləşdirir.
Qısaca olaraq, "sait" termini sadəcə hava axınının maneəsiz keçməsi ilə deyil, həm də bu keçmənin nəticəsində əmələ gələn səsin fonetik xüsusiyyətləri, təsnifatı və dil sistemindəki rolunu əhatə edən geniş bir anlayışdır.