Saqqız (ərəbcə “sakk” – ağac şirəsi, yapışqan kökü ilə əlaqəlidir. Türk dillərində də bu sözün müxtəlif variantları mövcuddur. Məsələn, türkcədə "sakız" şəklində işlənir.) is. Saqqızağacından (Pistacia lentiscus) sızıb çıxan, xüsusi emal proseslərindən sonra əldə edilən, çeynədikcə uzanan, yapışqan xassəli, ağ və ya açıq sarımtıl rəngdə olan bir növ təbii kauçukdur. Bu, bitkinin qoruyucu mexanizminin bir hissəsi olaraq yaralanma yerlərindən ifraz olunan reçinəli bir maddədir. Kimyəvi tərkibi müxtəlif üzvi birləşmələrdən, əsasən isə terpenlərindən ibarətdir.
Saqqızın əsasən ağızda çeynənmək üçün istifadə olunması ənənəvi bir tətbiqidir. Bu əməliyyat həm dişləri təmizləməyə, həm də təravət hissi verməyə kömək edir. Ancaq saqqızın sadəcə "ağızda çeynənmək üçün istifadə edilən bir maddə" kimi təsvir olunması onun təbiətini və potensial digər istifadə imkanlarını tam əks etdirmir.
Tarixən saqqız müxtəlif mədəniyyətlərdə əczaçılıqda, kosmetikada və hətta bəzi sənət əsərlərinin hazırlanmasında istifadə olunmuşdur. Onun antimikrob və iltihab əleyhinə xüsusiyyətləri araşdırılmış və müəyyən dərəcədə sübut edilmişdir. Müasir dövrdə isə əsasən yağların və digər əlavələrin əlavə edilməsi ilə sənaye üsulu ilə hazırlanmış saqqızlar daha çox yayılmışdır.
Beləliklə, saqqızın sadəcə bir "ağ kitrə" kimi deyil, özünəməxsus xüsusiyyətləri və geniş tətbiq tarixinə malik, təbii bir məhsul olduğu vurğulanmalıdır. Onun adı, mənbəyi, kimyəvi tərkibi və tarixi istifadəsi haqqında bilgilərin verilməsi onun tam və düzgün izahını təmin edəcəkdir. Məsələn, "Çeynənən saqqızın tərkibində şəkər, aromatizatorlar və digər əlavələr də olur." və ya "Tarixən saqqız yaraların müalicəsində də istifadə olunurdu." kimi cümlələrlə mənası daha genişləndirilə bilər.