Saralıb-solmaq sözü Azərbaycan dilində "saralmaq" felindən törəmiş, təkrarlanan və birləşmiş bir felidir. Lüğətlərdə sadəcə "saralmaq"a istinad edilməsi mənanın tamlığına çatmaq üçün kifayət deyil. Çünki "saralıb-solmaq" "saralmaq"dan daha geniş məna kəsb edir və əlavə konnotasiyalar daşıyır.
"Saralmaq" əsasən rəng dəyişikliyini, solğunlaşmanı ifadə edir. Bitkilərin quruması, üzün solması kimi hallarda işlənir. Lakin "saralıb-solmaq" bu mənanı "solmaq" komponentinin əlavəsi ilə gücləndirir və daha da dərinləşdirir. Bu birləşmə, sadəcə rəng dəyişikliyindən kənara çıxaraq, zəifləməni, tükənməni, hətta məhv olma təhlükəsini ifadə edə bilir. Tərkibindəki "saralıb" elementi bir müddət davam edən prosesə işarə edir, "solmaq" isə bu prosesin son nəticəsini - zəifləməni, tükənməni göstərir.
S. Vurğun misalında göstərilən "Əlinlə qurduğun barlı bağçalar; Tufanlar qopsa da saralıb-solmaz" cümləsində "saralıb-solmaq" fiziki məhv olma deyil, çətinliklərə, sınaqlara qarşı davamlılığı, möhkəmliyi ifadə edir. Yəni, tufanlar bağçanı tamamilə məhv etməsə də, onu zəiflədə, solğunlaşdıra bilər. Amma tamamilə məhv etməyəcəkdir.
Digər bir nümunədə, məsələn, "Uzun müddət davam edən aclıqdan bədəni saralıb-solmuşdu" cümləsində isə "saralıb-solmaq" ifadəsi fiziki zəifləməni, bədənin tükənməsini daha aydın şəkildə ifadə edir.
Beləliklə, "saralıb-solmaq" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişsə də, əsasən "solmaq" mənasını gücləndirən və zəifləmə, tükənmə, məhv olma təhlükəsi kimi əlavə mənalar daşıyan bir birləşmə felidir. Sözün etimologiyasına gəldikdə isə, kökü türk dillərindəki "sarı" (sarı rəng) və "sol" (solmaq, qurumaq) sözlərindən götürülmüşdür. Bu iki kökün birləşməsi zamanla məcazi mənalar qazanaraq indiki geniş mənasını əldə etmişdir.