Sarı-qırmızı sözü Azərbaycan dilində iki rəngin birləşməsindən əmələ gəlmiş bir sifətdir. Əsas mənası tünd sarımtıl-qırmızı, ya da qırmızımtıl-sarı rəng çalarını ifadə edir. "Sarı" və "qırmızı" komponentləri rəngin tərkibində hər iki rəngin varlığını, lakin birinin digərinə nisbətən daha üstün olduğunu göstərir. Bu üstünlük kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, bir halda daha çox sarı, digər halda daha çox qırmızı rəng üstünlük təşkil edə bilər.
Sözün mənşəyi leksik əmələgəlmənin birləşmə yolu ilədir. "Sarı" və "qırmızı" sözləri Azərbaycan dilinin qədim təbəqəsinə aid olan, kökü türk dillərindən gələn sözlərdir. Bu iki rəng adının birləşməsi yeni, təsviri və dəqiq bir rəng çalarını adlandırmaq üçün istifadə olunur. "Sarı-qırmızı"nın rəng tonunu tam dəqiq müəyyənləşdirmək çətindir, çünki bu, subyektiv bir qavrayışa əsaslanır və işlənən kontekstdən asılı olaraq fərqli təsəvvürlər yarada bilər.
Sözün işlənməsinə nümunə olaraq verilən "Sarı-qırmızı kəlağayı" ifadəsi bir quş növünün rəngini təsvir edir. Burada "sarı-qırmızı" bu kəlağayının lələklərinin xarakterik rəngini ifadə etmək üçün istifadə olunur. Bu ifadədə rəngin dəqiq tonu əhəmiyyətli deyil, əsas məqsəd quşun rənginin sarı və qırmızı rənglərin birləşməsindən ibarət olduğunu göstərməkdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "sarı-qırmızı" sözü daha çox poetik və ya bədii ədəbiyyatda, rəngi daha təsviri və ifadəli şəkildə təsvir etmək üçün işlənə bilər. Gündəlik danışıq dilində daha konkret rəng adlarından istifadə olunma ehtimalı daha yüksəkdir (məsələn, "narıncı", "terrakota", "qızılı-qırmızı" və s.).