Sayə (fars. سایه) sözü Azərbaycan dilində çoxmənalı leksik vahiddir. Əsas mənası "kölgə" olsa da, məcazi mənaları da vardır və fərqli kontekstlərdə müxtəlif çalarlarda işlənə bilir. Farsca mənşəli olan bu söz, əşyanın işıq mənbəyi tərəfindən örtülməsindən yaranan qaranlıq sahəni ifadə edir. Bu, sözün ən konkret və əsas mənasıdır. Misal üçün, "ağacın sayəsi altında dincəldik" cümləsində "sayə" sözü ağacın yaratdığı kölgəni bildirir.
Lakin "sayə" sözü, Qədir Zakirin misrasında olduğu kimi, məcazi mənada da işlənə bilir. "Sən bir ağacsan ki, ömründə heç kəs; Nə sayə görübdür, nə səmər səndən" misrasında "sayə" sözü həm kölgəni, həm də qoruma, sığınacaq, həmin şəxsin həyatında müsbət təsir, fayda və ya kömək kimi mənaları ehtiva edir. Yəni şəxs heç kimə kömək etməmiş, heç kimə sığınacaq və ya qoruma təmin etməmişdir. Bu mənada "sayə" bir növ "kömək", "qayğı" və ya "fayda" mənasını da özündə birləşdirir.
Digər məcazi mənalarda isə "sayə" sözü nəyinsə sayəsində, vasitəsi ilə mənasını verir. Məsələn, "Onun sayəsində müvəffəqiyyət qazandım" cümləsində "sayə" sözü müvəffəqiyyətin səbəbini, vasitəsini göstərir. Bu mənada söz "sayəsində", "vasitəsi ilə" ifadələri ilə sinonimdir.
Ümumiyyətlə, "sayə" sözünün istifadəsinin kontekstdən asılı olaraq fərqli mənalar kəsb etməsi onun zəngin leksik imkanlarını göstərir. Həm əyani, həm də məcazi mənaları olan bu söz, Azərbaycan ədəbi dilinin ifadəliliyini artırır.