Sayrı sözü Azərbaycan dilində qədim bir söz olub, əsas mənası "xəstə, əziyyət çəkən, halı pis olan" deməkdir. Lüğətlərdə sadəcə "xəstə" kimi təqdim olunsa da, mənası daha geniş və çoxqatlıdır. "Xəstəlik" fiziki və ya ruhi ola bilər; "sayrı" isə həm fiziki xəstəliyi, həm də ruhi əzabı, kədəri, qəmi ifadə edə bilər. Qədim yazılı abidələrdə, xüsusilə də aşıq şeir və dastanlarında bu sözün daha çox ruhi əzab və kədər ifadə etməsi müşahidə olunur.
Qurbani misallarında olduğu kimi, "sayrı" sözü daha çox poetik bir konteksdə işlənir və həmin kontekstdə xəstəliyin səbəbi olaraq sevgi kədəri, ayrılıq əzabı, qəm-qüssə kimi duyğular ön plana çıxır. "Könlüm bundan sayrıdır" ifadəsi fiziki bir xəstəliyi deyil, daha çox ruhi bir əzabı, sevgilinin ayrılığından doğan kədəri ifadə edir. "Nə etmişəm, yarım məndən ayrıdır?" misalında isə "sayrı" sözünün ayrılığın yaratdığı əzabı, daxili sarsıntı və əzabı ifadə etməsi daha aydın görünür. Bu mənada "sayrı" sözü, "xəstə" sözündən daha ifadəli və duyğu yüklüdür.
Sözün etimologiyasına baxdıqda, türkcə köklərdən törəmə olduğunu düşünmək olar. Ancaq dəqiq etimoloji məlumatlar hələ tam aydın deyil. Əlavə araşdırmalarla sözün mənasının daha da dəqiqləşdirilməsi və kökündən asılı olaraq məna çalarlarının daha yaxşı izah edilməsi mümkündür. "Sayrı" sözünün istifadəsi, əsasən, yazılı dilə, xüsusən də klassik ədəbiyyata məhduddur və müasir Azərbaycan dilində nadir hallarda işlədilir.
Yekun olaraq, "sayrı" sözü sadəcə "xəstə" mənasından daha geniş bir kontekstdə dərk edilməlidir. O, fiziki xəstəliyi ifadə edə bildiyi kimi, daha çox ruhi əzabı, kədəri, qəmi, əsasən də ayrılıq, sevgi kədəri kimi duyğulara bağlı əzabları daha ifadəli şəkildə bildirir və əsasən poetik və klassik üslubda istifadə olunur.