Sehrləmək (f.): Bu söz, əsasən, qeyri-adi, fövqəltəbii qüvvələrin təsiri ilə birinin düşüncəsini, iradəsini və ya hərəkətini öz nəzarətinə almaq mənasını verir. Etimoloji baxımdan "sehr" kökünə "-ləmək" əlavəsindən əmələ gəlmişdir. "Sehr" sözü ərəb mənşəlidir və "sehr" - sehr, ovsun, sehrbazlıq deməkdir. Beləliklə, "sehrləmək" sözü, birinin sehr, ovsun və ya digər fövqəltəbii vasitələrlə təsirinə məruz qalmasını ifadə edir. Bu təsir, həm fiziki, həm də psixoloji ola bilər. Fiziki təsir, məsələn, bədənin hərəkətsizliyini, iflicini əhatə edə bilər, psixoloji təsir isə düşüncənin, duyğuların və iradənin məhdudlaşdırılmasını əhatə edir.
Sözün birinci mənası (1. Ovsunlamaq) daha çox ədəbiyyatda, nağıllarda, fantastika əsərlərində işlənir və fövqəltəbii güclərə malik canlılar və ya varlıqlar tərəfindən edilən ovsunlamanın təsvirinə xidmət edir. Misal üçün, verilmiş nümunədəki kimi, maralın ovçunu "sehrləməsi" onun diqqətini cəlb edən, onu özünə tabe edən qeyri-adi, sərt, qorxulu və ya valehedici bir qabiliyyətə malik olduğunu göstərir. Bu, həm də ovçunun müəyyən bir vəziyyətə düşməsi, hərəkət qabiliyyətinin məhdudlaşması və ya iradəsinin zəifləməsi kimi yozulur.
Sözün ikinci mənası (2. məc.) isə metaforik, məcazi mənada işlənir. Bu mənada "sehrləmək" birinin hər hansı bir şeyə, hadisəyə və ya şəxsə qarşı həddindən artıq maraq və həyəcan hissi keçirməsini, o şeyə tamamilə tutqun qalmasını, fəsildə qalmasını bildirir. Məsələn: "O, gözəlliyi ilə hamını sehrləyirdi." bu cümlədə "sehrləmək" sözü insanın gözəlliyi ilə təsirlənməsini, valeh olmasını ifadə edir, fövqəltəbii bir təsir nəzərdə tutulmur. Bu mənada, "sehrləmək" sözü, "heyran etmək", "valeh etmək", "cəlb etmək" kimi sinonim sözlərlə əvəz oluna bilər.
Yekun olaraq, "sehrləmək" sözü kontekstdən asılı olaraq həm əsl, həm də məcazi mənada işlənə bilər. Əsl mənada fövqəltəbii güc və ovsunlamanı, məcazi mənada isə həddindən artıq maraq, heyranlıq və valehediciliyi ifadə edir.