Sevimli sifəti, əsas mənası olaraq, bir varlığa qarşı duyulan dərin məhəbbət, sevgi və bağlılığı ifadə edir. Bu sevgi, sadəcə bir maraqdan, xoşlamaqdan daha güclü və dərin bir duyğu olub, şəxsi əlaqə, yaxınlıq və bağlılıq hisslərini əks etdirir. Lüğətlərdəki “mehriban, əziz, sevgili, istəkli” tərifləri bu mənanın müxtəlif aspektlərini əhatə edir, lakin tam mənzərəni verməyə bilər.
“Mehriban” daha çox yaxşı niyyəti, rəhm-mərhəmətliyi, qayğıkeşliyi ifadə edir. “Əziz” isə dəyərli, qiymətli, yüksək hörmət edilən mənasını verir. “Sevgili” isə romantik mənada sevgilini, əşq obyektini ifadə etsə də, geniş mənada hər hansı bir varlığa olan dərin məhəbbəti də əhatə edir. “İstəkli” isə sevimli varlığa olan istək, arzu və həvəsi vurğulayır.
Sevimli sözünün işlənmə sahəsi genişdir. Uşaqlara, yaxınlara, əşyalara, yerlərə, hətta heyvanlara tətbiq oluna bilər. Məsələn, “sevimli uşağı”, “sevimli qohumu”, “sevimli evim”, “sevimli iti” ifadələrində olduğu kimi. Verilən nümunə cümləsində (“Uşaq könlüm heç fərqinə varmadı. O hər kəsdən dəyərli, igid, gözəl, sevimli…”) sevimli sözü, digər müsbət sifətlərlə birlikdə, həmin şəxsin uşağın gözündə nə qədər əziz, dəyərli və hörmətli olduğunu vurğulayır.
Etimalogiyasına gəldikdə, sözün kökündə sevgi duyğusu durur. “Sev-” kökü ilə əlaqəli olub, "-imli" şəkilçisi vasitəsilə sifət halına gətirilib. Beləliklə, sevimli sözü, "sevgi ilə dolu", "sevgisi olan" kimi bir məna ifadə edir. Sözün mənasını daha dəqiq ifadə etmək üçün kontekstin nəzərə alınması vacibdir. Çünki eyni söz müxtəlif kontekstlərdə fərqli nüanslar daşıya bilər.