Seyrəkbığlı sifəti, əsasən kişilər üçün işlənən bir söz olub, bığının sıxlığına, yəni tüklərinin sayına və sıxlığına işarə edir. Lüğətlərdə sadəcə "bığı seyrək olan, qalın olmayan" kimi tərifi verilmiş olsa da, bu, sözün tam mənasını əks etdirmir. Seyrəkbığlı, bığının qalın olmaması ilə yanaşı, həm də bığ tüklərinin azlığı, nadirliyi, aralıq-aralıq olması mənasını da özündə ehtiva edir. Bığ tamamilə olmaması ilə qarışdırılmamalıdır; seyrəkbığlı bir insanda bığ var, lakin o, sıx və dolğun deyildir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "seyrək" sözünün "azlıq, nadirlik, aralıq-aralıq olma" mənasını verdiyini görərik. Bu məna "bığlı" sözü ilə birləşərək "bığ tüklərinin az, nadir, aralıq-aralıq olduğu" mənasını əldə edir. Beləliklə, "seyrəkbığlı" sifəti, sadəcə bığların qalınlığını deyil, daha çox onların sıxlığını və miqdarını ifadə edir. Bu məna, sözün cümlə içində necə işlədilməsindən də aydın olur.
Məsələn: "Seyrəkbığlı kişi əlini çəninin altına qoyub düşüncələrə dalmışdı." bu cümlədə, kişinin bığının qalın olmaması deyil, daha çox bığlarının az və nadir olması vurğulanır. "Qonşumuz seyrəkbığlı, amma çox mehriban bir insandır." cümləsində isə fiziki xüsusiyyət kimi deyil, daha çox xarakterik bir xüsusiyyət olaraq işlənmişdir. Bu, sözün kontekstdən asılı olaraq bir az da mücərrəd mənalar kəsb etməsini göstərir.
Nəticədə, "seyrəkbığlı" sözünün sadə bir tərifə sığmayan, daha geniş və çoxcəhətli bir mənası var. Bu, həm bığların sıxlığını, həm də miqdarını əks etdirən, kontekstdən asılı olaraq istifadə edilə bilən bir sifətdir. Sadəcə "qalın olmayan bığ" kimi deyil, "az və nadir bığ" kimi də təfsir edilməlidir.