Seyrəkyun sifəti, əsasən qoyunların yununa aid edilir və yun təbəqəsinin sıxlığını, yoğunluğunu ifadə edir. Lüğətlərdəki sadə "yunu seyrək olan, yunu sıx olmayan" tərifi, sözün əhatə etdiyi mənanı tam əks etdirmir. Daha dəqiq desək, seyrəkyun, yun liflərinin bir-birinə nisbətən aralı və nadir yerləşməsini bildirir. Bu, yun təbəqəsinin az yoğunluğuna, havalı və daha az sıx toxumaya gətirib çıxarır. Belə yun, qalın yunla müqayisədə daha az istilik izolyasiya edir və daha tez islanır.
Etimoloji baxımdan, "seyrək" sözü "seyrək-seyrək" ifadəsi ilə əlaqəlidir və nadir, aralı, sıx olmayan mənasını verir. "Yun" sözü isə özü də məlumdur. Beləliklə, "seyrəkyun" sözü bu iki sözün birləşməsindən yaranmış bir sifətdir və qoyun yununun keyfiyyətini dəqiq müəyyən edir.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
1. "Çoban seyrəkyunlu qoyunları ayırıb, daha yaxşı keyfiyyətli yun verənlərin yanına qoydu."
2. "Seyrəkyunlu qoyunların yunundan ip əyirmək çətindir, çünki liflər bir-birinə yapışmır."
3. "Bu il yağışlar az oldu, buna görə də qoyunların yunu bir qədər seyrəkyun oldu."
4. "Paltarın toxumasında istifadə olunan yun, nə çox sıx, nə də çox seyrəkyun idi; orta sıxlıqda idi."
Göründüyü kimi, "seyrəkyun" sözü, sadəcə yun qatının qalınlığını deyil, həm də yun liflərinin bir-birinə nisbətən yerləşməsini, yəni yun qatının sıxlığını ifadə edən daha kompleks bir məna daşıyır. Bu, yun keyfiyyətinin müəyyən olunmasında əhəmiyyətli bir amildir.