Səfeh (ər. سَفَه - səfeh) sifəti olaraq əsasən “ağılsız, ağıldan kəm, axmaq, gic, sərsəm” mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə “gic, ağıldan kəm, axmaq, sarsaq” kimi təriflənməsi sözün mənasını tam əhatə etmir. Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq nüanslar göstərə bilər. Məsələn, “səfeh adam” ifadəsi sadəcə ağılsızlığı deyil, həm də davranışlarında nəzarətsizlik və düşüncəsizliyi ifadə edə bilər. "Səfeh iş" isə ağılsızlıqdan törənən, məntiqi olmayan və ya nəticələri zərərli bir hərəkəti bildirə bilər.
Ərəb dilindən keçmiş olan “səfeh” sözünün kökü “səfəhə” (سَفَهَ) fellə əlaqədardır və əsasən “axmaqcasına davranmaq”, “əxlaqsızlıq etmək”, “sərsəmlik göstərmək”, “ağılsızlıq etmək” mənalarını verir. Bu fellə əlaqədar olaraq “səfeh” sözü sadəcə zehni zəifliyi deyil, həm də əxlaqi zəifliyi, davranışlardakı səhlənkarlığı, düşüncəsizliyi əhatə edir. Yəni, “səfeh” olan şəxs yalnız ağılsız deyil, həm də davranışları ilə ətrafındakılara zərər verə biləcək, əxlaqsız və ya məsuliyyətsiz biri ola bilər.
Misal üçün, "Hacı Mehdi: Səfeh şeydir, gündə biri gəlir, çığırır-bağırır, gedir" cümləsində “səfeh şey” ifadəsi sadəcə ağılsızca bir hərəkət deyil, eyni zamanda dəlilik, hörmətsizlik və ictimai qaydalara əməl etməmək kimi mənaları da özündə birləşdirir. Bu cümlədə “səfeh” sözü həm şəxsin davranışının ağılsızlığını, həm də həmin davranışın ictimai narahatlığa səbəb olduğunu vurğulayır.
Qısaca olaraq, “səfeh” sözü sadəcə “axmaq” və ya “gic” kimi dar mənada deyil, davranışlardakı ağılsızlığı, düşüncəsizliyi, məsuliyyətsizliyi və hətta əxlaqsızlığı əhatə edən daha geniş bir məna kəsb edir və kontekstdən asılı olaraq bu mənaların bir və ya bir neçəsini ifadə edə bilər.