Səqf (ər. سقف - saqf) sözü Azərbaycan dilində əsasən "tavan" mənasında işlənir. Lüğətlərdə qeyd edildiyi kimi, binanın yuxarı hissəsini, divarların üzərini örtən konstruksiyanı, yəni tavanı bildirir. Ancaq bu məna, səqfin ümumi və geniş mənasını tam əks etdirmir. Daha dəqiq olaraq, səqf, binanın içərisindəki tavanı, həmçinin, xarici divarların üzərini örtən dam örtüyünü də ifadə edə bilər. Belə ki, "evlərin səqfini təmir etdilər" ifadəsi həm daxili tavanın, həm də dam örtüyünün təmir olunduğunu bildirə bilər. Kontekstə görə, bu iki məna arasındakı fərq aydınlaşır.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, ərəb mənşəli olduğu görünür. Ərəbcə "saqf" (سقف) sözü "örtük", "tavan", "dam" mənalarını verir. Bu mənaların hamısı bir-biri ilə sıx bağlıdır və səqfin ümumi funksiyasını - yuxarıdan qorumaq funksiyasını əks etdirir. Azərbaycan dilinə ərəb dilindən keçmiş bu söz, mənasını qoruyub saxlamaqla yanaşı, dilin leksik tərkibinin zənginləşməsinə töhfə vermişdir.
Misal olaraq, aşağıdakı cümlələrdə səqf sözünün necə işləndiyinə baxaq:
- Alçaq səqfdən asılan otuzluq “molniya” lampası böyük otağı işıqlandırırdı. (burada səqf, otağın daxili tavanını ifadə edir)
- Yağışdan qorunmaq üçün evlərin səqfini təmir etmək lazımdır. (burada səqf, həm daxili tavanı, həm də dam örtüyünü ifadə edə bilər)
- Qədim sarayın səqfi mürəkkəb naxışlarla bəzədilmişdi. (burada səqf, sarayın daxili tavanını ifadə edir)
- Köhnə evlərin səqfləri çürümüşdü. (burada səqf, həm daxili tavanı, həm də dam örtüyünü ifadə edə bilər)
Göründüyü kimi, səqf sözü, kontekstdən asılı olaraq, binanın daxili tavanını və ya xarici dam örtüyünü ifadə edə bilir. Bu isə sözün mənasının genişliyini və Azərbaycan dilindəki çoxfunksiyalılığını göstərir.