Sən: İkinci şəxs tək əvəzliyi. Bu əvəzlik danışanın müraciət etdiyi şəxsi, yəni söhbət ortağını ifadə edir. Qrammatik cəhətdən, feilin ikinci şəxs tək halında işlənməsini tələb edir. "Sən" əvəzliyi həm müsbət, həm də mənfi mənalı cümlələrdə, həm də əmr, xahiş, sorğu və s. kimi müxtəlif nitq növlərində işlədilə bilər. Eyni zamanda, danışanın söhbət ortağına olan münasibətini (məsələn, hörmət, yaxınlıq, rəsmiyyət) də ifadə edə bilər, bu isə kontekstdən asılıdır.
Məna nüansları: "Sən" əvəzliyinin mənası sadəcə olaraq söhbət ortağını ifadə etməklə kifayətlənmir. Kontekstdən asılı olaraq müxtəlif məna çalarları daşıya bilər. Məsələn, "Sən istəyən kimi oldu." cümləsində "sən" əvəzliyi söhbət ortağının istəyinin yerinə yetdiyini bildirir və buradan onun istəyinə hörmət və ya tabeçilik duyğuları da ortaya çıxır. Digər nümunədə, "Sən demədinmi dumada rəf olur ehtiyacımız?" cümləsində "sən" əvəzliyi bir az da ittiham və ya təəccüb ifadə edir, söhbət ortağının əvvəllər bildirdiyi fikrini xatırlatmaq məqsədi daşıyır. "Mən də dedimmi çox yemə, tez pozulur məzacımız" cümləsində isə "sən" əvəzliyinin susma yolu ilə anlaşılmasına istinad edilir. Bu halda "sən" əvəzliyi bilinməyən bir səbəbdən dolayı söhbət ortağının əvvəlki hərəkətinə dolayı yolla işarə edir.
Etimologiya: "Sən" əvəzliyinin etimologiyası köhnə türk dillərinə gedib çıxır. Qədim türk dillərindəki müvafiq əvəzliklərlə əlaqəlidir və zaman keçdikcə fonetik dəyişikliklərə məruz qalaraq indiki formasını almışdır. Bu köklər səlis və sadə birləşmələr əsasında əmələ gəlmişdir.
Müqayisə: "Sən" əvəzliyi "siz" əvəzliyindən fərqli olaraq söhbət ortağına daha yaxın və qeyri-rəsmi münasibəti ifadə edir. "Siz" daha rəsmi, hörmətli və ya məsafəli münasibətlərdə işlədilir.