Səngər sözü, hərbi terminologiyada, düşmənin atəşindən qorunmaq üçün torpaqdan, qayalardan və ya digər materiallardan inşa edilmiş müdafiə qurğusunu bildirir. Lüğətlərdə sadəcə "güllədən, qəlpədən qorunmaq üçün qazılan çuxur, xəndək" kimi tərifi verilmiş olsa da, səngərin forması, ölçüsü və inşaat materialı döyüş şəraitinə, ərazinin topoqrafiyasına və mövcud resurslara görə dəyişir. Sadə bir çuxurdan tutmuş, mürəkkəb tunel və istehkam sistemlərinə qədər müxtəlif səngər tipləri mövcuddur.
Etimalogiyasına nəzər salsaq, sözün mənşəyi dəqiq müəyyənləşdirilməsə də, türk dillərindəki "səng" (daş) kökünə bağlamaq olar. Səngərin daş və torpaqla qurulması bu etimoloji əlaqəyə əsas verir. "Səngər qazmaq" ifadəsi səngər inşa etmək, "səngərdə gizlənmək" ifadəsi isə düşmən atəşindən qorunmaq üçün səngərə sığınmaq mənasını daşıyır.
Sözün istifadəsinə nümunələr: "Əsgərlər səngərlərinə çəkilərək düşmənin hücumunu gözlədilər." (burada səngər müdafiə mövqeyi kimi işlənir), "Nəbi cəld özünə bir səngər tapıb daldalanandan sonra..." (burada isə səngər müvəqqəti sığınacaq mənasında işlənir). Göründüyü kimi, "səngər" sözü həm stasionar, həm də müvəqqəti qorunma qurğularını ifadə edə bilir. Ədəbi əsərlərdə də səngər, həm fiziki həm də metaforik mənada istifadə olunur. Məsələn, "həyatın səngərlərində" ifadəsi həyatın çətinlikləri və maneələrini ifadə etmək üçün istifadə oluna bilər.
Ümumiyyətlə, "səngər" sözü hərbi kontekstdən kənarda da istifadə oluna bilir, lakin əsas mənası hərbi müdafiə qurğusudur. Müasir dövrdə "səngər" sözü, klassik mənasından əlavə, fikir və inancların müdafiəsini ifadə etmək üçün də metaforik olaraq işlədilə bilər.