Səngimək (f.): Bu feilin etimologiyası qədim türk dillərindən gəlir və hərəkətin azalması, zəifləməsi, durğunlaşması mənasını əks etdirir. Müasir Azərbaycan dilində isə bir neçə mənada işlənir:
1. Yavaşımaq, Azalmaq: Bu, səngiməyin ən geniş yayılmış və əsas mənasıdır. Hərəkətin, prosesin və ya intensivliyin tədricən azalmasını, zəifləməsini ifadə edir. Məsələn: "Yağış səngiməyə başladı.", "Qızğın mübahisə səngidi.", "Xəstəliyin əlamətləri səngiyir." Bu cümlələrdə səngimək, hərəkətin və ya vəziyyətin intensivliyinin azalmasını göstərir.
2. Daşlaşmaq (hərəkətsiz olmaq mənasında): Bu mənada səngimək, hərəkətin tamamilə dayanıb, durğun vəziyyətə keçməsini, sanki daş kimi hərəkətsiz qalmağı bildirir. Bu, əvvəlki mənaya nisbətən daha intensiv və tam bir dayanıqlığı ifadə edir. Məsələn: "Qorxudan bədəni səngidi.", "O, yerində səngərək qaldı." Bu cümlələrdə səngimək, tam bir hərəkətsizlik və donuqluq hissini verir.
3. İnkişafdan qalmaq, Ləngimək: Bu mənada səngimək, bir prosesin, inkişafın və ya irəliləmənin yavaşlaması, ləngiməsi mənasını verir. Bu, tam dayanma demək deyil, amma sürətin əhəmiyyətli dərəcədə azalmasını ifadə edir. Məsələn: "İşlərin inkişafı səngidi.", "İqtisadi artım səngiməkdədir." Bu cümlələrdə səngimək, prosesin sürətinin azalması, potensialının tam reallaşmaması mənasını daşıyır.
Ümumiyyətlə, səngimək feili tədricən azalan bir prosesi, azalan bir intensivliyi ifadə edən çox yönlü bir sözdür. Mənası kontekstdən asılı olaraq yavaşımaqdan tamamilə durğun hala qədər dəyişə bilər.