Səpmə (səpmək1-dən f.is.) Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında "səpmə" sözü, əsasən "səpmək" fellərinin törəməsi olaraq, əsasən iki əsas mənaya malikdir: birincisi, fiziki olaraq nəyisə səpib yaymaq hərəkətini bildirir; ikincisi isə, daha geniş, məcazi mənada, bir şeyin yayılmasını, təsirini və ya nəticəsini ifadə edir.
Birinci məna (fiziki səpmə): Bu mənada "səpmə" sözü dənələr, toz, su, duz və s. kimi incə maddələrin səpələnməsini, yayılmasını ifadə edir. Misal üçün, "Buğda səpməsi əkin üçün vacibdir.", "Yağışın səpməsi torpağı canlandırdı.", "Şəkər səpməsini diqqətlə et.", kimi cümlələrdə fiziki hərəkətin özü vurğulanır. Sözün bu mənası "səpmək" fellərinin birbaşa nəticəsini əks etdirir və əsasən konkret prosesi təsvir edir.
İkinci məna (məcazi səpmə): Daha geniş və məcazi mənada isə, "səpmə" sözü bir hadisənin, xəbərin, fikrin və ya təsirin yayılmasını, genişlənməsini bildirir. Məsələn, "Yeni texnologiyaların səpməsi cəmiyyətdə böyük dəyişikliklərə səbəb oldu.", "Onun şöhrətinin səpməsi bütün ölkəni əhatə etdi.", "Ümidin səpməsi insanların qəlbinə işıq saldı." kimi cümlələrdə "səpmə" sözü artıq konkret bir fiziki hərəkətdən daha çox bir prosesin yayılmasını, nüfuzunu göstərir. Bu mənada söz, mücərrəd anlayışları təsvir etmək üçün istifadə olunur.
Etimalogiyası: "Səpmə" sözü Azərbaycan dilinin zəngin morfoloji quruluşundan irəli gələrək, "səpmək" fellərinin törəməsidir. "-mə" şəkilçisi fellərdən isim düzəltmək üçün istifadə olunur və həmin fəaliyyətin nəticəsini və ya hərəkətin özünü bildirir.
Qrammatik xüsusiyyətləri: "Səpmə" sözü isimdir və müxtəlif hal şəkilçiləri ilə işlənə bilər: səpmənin, səpməyə, səpmədən, səpmədə və s. Cümlədə müxtəlif sintaksis funksiyalarını yerinə yetirə bilər: məsələn, felin əlavəsi, ismin mübtədası və ya tamamlıq ola bilər.