Sərdar sözü Azərbaycan dilində köhnəlmiş bir sözdür və əsasən keçmişdə yüksək təbəqəyə mənsub olan əyanların geyindiyi uzun və şərəfli bir üst geyimi ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "uzun üst geyimi" kimi təsvir olunmasına baxmayaraq, bu tərif onun əsl mahiyyətini tam əks etdirmir.
Sərdarın ləbbadə ilə müqayisəsi onun daha şərəfli və zəngin bir geyim olduğunu göstərir. Ləbbadə ümumi bir xarici geyim növü ikən, sərdar daha çox zənginlik, yüksək sosial status və nüfuz simvolu olan, yüksək keyfiyyətli materialdan və mürəkkəb tikiş üsullarından istifadə olunaraq hazırlanmış bir geyim idi. Bu, misal olaraq verilən cümlədə də öz əksini tapır: "Ləbbadəni çıxarıb yaxşı bir sərdarı geymiş olsaydın, lap nişanlı bir oğlan şəklinə düşəcəkdin". Bu cümlə sərdarın geyimi ilə insanın görünüşündə baş verən müsbət dəyişikliyi, yəni statusunun və görünüşünün yüksəlməsini vurğulayır.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "sərdar" sözünün "sərdar" (ordu başçısı, başçı) sözü ilə etimoloji əlaqəsi də ola bilər. Bu halda, geyimə belə bir ad verilməsi onun yüksək statusu, nüfuz və gücü simvolizə etməsi ilə izah edilə bilər. Yəni sərdar geyimi sadəcə bir geyim deyil, həm də sosial statusu və mövqeyi simvolizə edən bir atribut idi. Bu, geyimə verilən adı daha da mənalı və dərin edir.
Müxtəlif mənbələrdən əldə edilən məlumatlar əsasında, sərdarın materialı, dizaynı və bəzəkləri baxımından da müxtəlif növlərinin mövcud olması ehtimal olunur. Belə ki, əyanların sosial statusu və var-dövlətinə görə sərdar geyimləri də fərqlənərdi. Bu fərqlər, həm materialın növündə (məsələn, ipək, xəz), həm də geyimin bəzəklərində (məsələn, qızıl tikmələr, qiymətli daşlar) özünü göstərərdi.
Nəticə olaraq, sərdar sadəcə bir "uzun üst geyimi" deyil, keçmişdə yüksək təbəqəyə mənsub şəxslərin geyindiyi, zənginlik, status və nüfuz simvolu olan şərəfli və təmtəraqlı bir geyim idi.