Sığa sözü Azərbaycan dilinin köhnə təbəqəsinə aid olub, əsasən iki əsas mənada işlənir:
1. Kiçik uşaqlar: Bu mənada "sığa" sözü hələ də bəzi dialektlərdə və ya yaşlı nəslin danışıq dilində uşaqların, xüsusilə də körpələrin və kiçik yaşlı uşaqların ümumi bir adlandırılması kimi işlədilə bilər. Məsələn, "Ana sığalarını qucaqlayıb yatdırdı" cümləsində "sığa" sözü körpələri və ya çox kiçik uşaqları ifadə edir. Sözün bu mənası "sığışmaq" fellə ilə fonetik və semantik əlaqəyə malikdir, çünki kiçik uşaqlar həm fiziki olaraq daha kiçik, həm də hərəkətləri ilə daha "sığışan", daha "əlverişli" olurlar. Bu əlaqəni qədim türk dillərinə aid sözlərlə də izah etmək olar, bu barədə əlavə araşdırmalar aparmaq lazımdır.
2. Yetimlər: "Sığa" sözü, eyni zamanda, valideynlərini itirmiş, yetim qalmış uşaqları da ifadə edir. Bu mənada söz köhnə mənbələrdə daha çox rast gəlinir. Yetimlərin müdafiəsizliyi və köməyə ehtiyacı ilə bağlı bir assosiasiya yaradır. Məsələn, "Sığalara qayğı göstərmək lazımdır" cümləsində "sığa" sözü məhz yetim uşaqları bildirir. Bu məna da sözün "sığışmaq" felləsi ilə bağlılığı ilə izah edilə bilər, çünki yetimlər cəmiyyətdə öz yerlərini tapmaqda, qorunmaqda və kömək tapmaqda çətinlik çəkirlər, elə bil ki, "sığışmaqda" çətinlik çəkirlər.
Qeyd etmək lazımdır ki, "sığa" sözü müasir Azərbaycan dilində nadir hallarda işlənir və əsasən ədəbiyyatda və ya tarixi mənbələrdə rast gəlinir. Lüğətlərdə qeydə alınmasına baxmayaraq, gündəlik danışıq dilində əvəz olunmuşdur. Sözün mənşəyi və etimologiyası haqqında daha dəqiq məlumat əldə etmək üçün əlavə filoloji araşdırmalar aparmaq lazımdır.