Siftə sözü Azərbaycan dilində əsasən zaman bildirən bir zərf və ya sifət kimi işlənir. Lüğətlərdəki "qabaqca, əvvəlcə, əvvəl, ilk dəfə olaraq" tərifi sözün əsas mənasını əhatə etsə də, daha geniş və dəqiq bir izah vermək mümkündür. "Siftə" zaman ardıcıllığını vurğulayan bir söz olub, hadisələrin baş vermə sırasının əvvəlini bildirir. Bu, sadəcə "əvvəl" sözünün sinonimi deyil, həm də hadisənin başlanğıc nöqtəsinin, əsas nöqtəsindən öncəliyini ifadə edir. "Əvvəl" daha geniş bir zaman aralığını əhatə edə bilərkən, "siftə" daha spesifik, bir növ "ilk addım" və ya "başlanğıc mərhələsi" anlamı verir.
Sözün etimologiyasına toxunsaq, kökü Türkiyə dilləri ailəsində rast gəlinən və "öncə, əvvəl" mənalarını verən köklərdən törəyə bilər. Dəqiq etimoloji təhlili daha geniş araşdırmalar tələb edir. Lakin bu cür köklərin olması "siftə"nin zaman ardıcıllığı ilə bağlı əsas mənasını dəstəkləyir.
İstifadə nümunələrinə nəzər salsaq: "Siftə Bayramdan başlamalıyam" cümləsində "siftə" işin Bayramdan əvvəl, onun başlanğıc nöqtəsindən qabaq başladılmasını ifadə edir. Verilən ikinci nümunədə isə ("Qız xeylağı elə siftə istəmir, sonra...") "siftə"nin hadısənin ilk mərhələsinə, başlanğıc istəyinə istinad etdiyini görürük. Qızın xeylağı (yəni nəsə) dərhal, birbaşa istəmədiyini, bu istəyin daha sonra ortaya çıxacağını bildirir.
Beləliklə, "siftə" sözü zaman ardıcıllığını ifadə edərək, bir hadisənin başlanğıc nöqtəsini və ya ilk mərhələsini vurğulayan, "əvvəl", "qabaqca", "ilk" sözlərinə nisbətən daha spesifik və bir az da incə bir məna çalarını özündə cəmləşdirən bir sözdür.